I.v. a., to drive, thrust, or cast down, to throw or beat down, sc. in a violent, tumultuous manner (freq. and class.; orig. perh. peculiar to milit. lang.).
I. Lit.: “aliquem de pugnaculis,” Plaut. Mil. 2, 3, 63: “nostros de vallo lapidibus,” Caes. B. G. 7, 81, 2; cf.: “aliquem ex vallo,” id. B. C. 3, 67, 4: “Macedones ex praesidiis stationibusque,” Liv. 31, 39 fin.; and so in a milit. sense with the simple acc., Caes. B. G. 5, 43 fin.; Liv. 10, 41; 25, 13 al.; and absol., Tac. A. 4, 51: “de tecto tegulas,” Plaut. Rud. 1, 1, 5: “Trebonium de tribunali,” Caes. B. C. 3, 21, 2; cf.: “aliquem certa re et possessione,” Cic. Fam. 12, 25, 2: “fucos a sedibus suis,” Pall. Jun. 7 et saep.: “statuam,” Cic. Verr. 2, 4, 41 fin.; id. Pis. 38, 93; cf. aedificium, to pull or tear down, id. Q. Fr. 3, 9, 7 et saep.: “Phaëthonta equis in terram,” Lucr. 5, 402; cf.: “praecipitem ab alta puppi in mare,” Verg. A. 5, 175: “aliquem in viam,” Plaut. Merc. 1, 2, 6; id. Mil. 2, 2, 6: caput orantis terrae, to strike to the ground, i. e. to cut off, Verg. A. 10, 555.—
II. Trop. (repeatedly in Cic.; “elsewhere rare): aliquem de sanitate ac mente,” to deprive of, Cic. Pis. 20, 46: “aliquem ex magna spe,” id. Fam. 5, 7: “de fortunis omnibus P. Quinctius deturbandus est,” id. Quint. 14, 47: “haec verecundiam mi et virtutis modum deturbavit,” Plaut. Most. 1, 2, 60.— With abl. alone: “neque solum spe, sed certa re jam et possessione deturbatus est,” Cic. Fam. 12, 25, 2; id. Rep. 3, 20, 30.