I.to shut in, enclose on every side (in good class. prose): “ne duobus circumcluderetur exercitibus,” Caes. B. C. 3, 30; cf. * Suet. Tib. 20; “Auct. B. Hisp. 6: cornua ab labris argento,” to surround with a rim of silver, Caes. B. G. 6, 28 fin.; Plin. 18, 35, 78, § 344: “SEPVLCRVM MACERIIS,” Inscr. Orell. 4349.—
II. Trop.: “L. Catilina consiliis, laboribus, periculis meis circumclusus ac debilitatus,” hemmed in, Cic. Cat. 2, 7, 14: “aliquem suis praesidiis, suā diligentiā,” id. ib. 1, 3, 7; Cod. Just. 6, 51, 1 pr.