I.to praise or commend very much, extol highly (class.): “quantis laudibus Suum erum servus collaudavit,” Plaut. Capt. 2, 3, 61: “collegam,” id. As. 3, 2, 30: “alios, se,” id. Truc. 2, 6, 15: “filium,” Ter. Ad. 3, 3, 13: “ab omnibus conlaudāri,” Cic. Fam. 1, 7, 5: me, * Hor. S. 1, 6, 70: “collaudati milites,” Caes. B. G. 5, 2; Nep. Ages. 1, 1; Liv. 1, 52, 1; Suet. Caes. 16: “aliquem multum,” Curt. 7, 5, 38; Stat. Th. 6, 490: “magis utrumque collaudandum videri, etc.,” Cic. de Or. 1, 8, 30: “mores majorum,” Plaut. Trin. 2, 2, 17: “collaudo consilium et probo,” id. ib. 5, 2, 24: “facta et virtutes tuas,” Ter. Eun. 5, 8, 60; cf. Cic. Phil. 5, 11, 28: “clementiam ejus,” id. Att. 9, 16, 1: “eorum benevolentiam erga se,” Cic. Verr. 2, 5, 62, § 161: “militum virtutem,” Liv. 26, 48, 4 al.
col-laudo (conl- ), āvi, ātum, 1, v. a.,