I.“conquisierit,” Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1; id. Rab. Perd. 5, 15), quīsītum, 3, v. a. quaero, to seelc or search for, to procure, bring together, collect (class.; esp. freq. in the histt.).
I. In gen.
A. Lit.: “naves toto flumine Ibero,” Caes. B. C. 1, 61: “Lisso Parthinisque et omnibus castellis quod esset frumenti conquiri jussit,” id. ib. 3, 42: “haec (cornua) studiose conquisita,” id. B. G. 6, 28: “quam plurimum domiti pecoris ex agris,” Sall. J. 75, 4: “ea (sc. obsides, arma, servos),” Caes. B. G. 1, 27 and 28: “socios ad eum interficiendum,” Nep. Dion, 8, 3: “pecuniam,” Liv. 29, 18, 6; cf.: “dona ac pecunias acerbe per municipia,” Tac. H. 3, 76 fin.: “conquirere et comburere vaticinos libros,” Liv. 39, 16, 8: “desertores de exercitu volonum,” id. 25, 22, 3: “sacra,” id. 25, 7, 5 Duker: “virgines sibi undique,” Suet. Aug. 71; 83: “vulgo amantes,” Prop. 1, 2, 23: “duces,” Curt. 9, 9, 1: “fabros undique,” Dig. 45, 1, 137, § 3.—
B. Trop., to seek after, search for, go in quest of, to make search for (esp. freq. in Cic. and Tac.): “conquisita diu dulcique reperta labore carmina,” Lucr. 3, 419: “suavitates undique,” Cic. Off. 3, 33, 117: “voluptates,” Caes. B. C. 3, 96; cf.: “conquirere et comparare voluptatem,” Cic. Fin. 1, 13, 42; id. Ac. 2, 27, 87: “vetera exempla,” id. de Or. 3, 8, 29: “piacula irae deum,” Liv. 40, 37, 2: “impedimenta,” Tac. A. 1, 47: “solacia,” id. ib. 12, 68: “argumenta,” id. ib. 14, 44: “causas,” id. Or. 15: “naturae primas causas,” Cic. Univ. 14 med.: “omnes artes ad opprimendum eum,” Tac. A. 15, 56.—
II. Esp. (con intens.), to seek for with earnestness, to search out eagerly or carefully (rare but class.).
A. Lit.: “Diodorum tota provincia,” Cic. Verr. 2, 4, 19, § 39: “(Liberam) investigare et conquirere,” id. ib. 2, 4, 48, § 106: terrā marique conquiri, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 2: “conquirere consulem et sepelire,” Liv. 22, 52, 6: “eum ad necem,” Vell. 2, 41, 2; Nep. Timol. 3, 1; Suet. Vit. 10.—
B. Trop.: “aliquid sceleris et flagitii,” to seek to commit, Cic. Agr. 2, 35, 96.—Hence, conquīsītus , a, um, P. a. (acc. to II.), sought out, chosen, costly: “conquisiti atque electi coloni,” Cic. Agr. 2, 35, 96: peregrina et conquisita medicamenta, Cels. 5, 26, 23: figurae (opp. obviae dicenti), * Quint. 9, 3, 5.—Sup.: “mensae conquisitissimis epulis exstruebantur,” Cic. Tusc. 5, 21, 62.—Comp. prob. not in use.—Adv.: conquīsītē , carefully, with much pains (ante- and post-class., and only in posit.): conquisite commercata edulia, Afran. ap. Non. p. 28, 30: “conquisite admodum scripsit Varro,” Gell. 3, 10, 16; cf.: “conquisite conscripsimus (corresp. with diligenter),” Auct. Her. 2, 31, 50.