I.to exercise diligently or frequently, practise (in the verb. finit. rare, but very freq. and class. as P. a.): “Achilles ibi se ac suos cursu exercitavisse memoratur,” Mel. 2, 1, 5: “corpus atque ingenium patriae,” Sall. Or. de Rep. Ordin. 18: “quamlibet per alia in scholis exercitati sumus,” Quint. 2, 10, 9.—
II. Pregn., to vex, agitate, disturb. disquiet.—Pass. in mid. force: “exercitabar,” Vulg. Psa. 76, 6; cf. v. 3.—Hence, exer-cĭtātus , a, um, P. a.
A. Well exercised, practised, versed, trained: “in aliqua re versatus exercitatusque,” Cic. Ac. 2, 34, 110; cf.: “homo et in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus,” id. Quint. 1, 3: “homo in arithmeticis satis exercitatus,” id. Att. 14, 12 fin.: “homines in armis,” Caes. B. C. 1, 57: “in re militari,” Cic. Font. 14, 31: “in illo genere,” id. Rep. 1, 6: “in propagandis, in regendis finibus,” id. Mur. 9, 22: “in uxoribus necandis,” id. Clu. 19, 52: “curis agitatus et exercitatus animus,” id. Rep. 6, 26: “milites superioribus proeliis exercitati,” Caes. B. G. 2, 20, 3: “glaebis subigendis exercitati,” Cic. Agr. 2, 31, 84: “animi studio exercitata velocitas,” Quint. 5, 10, 123.—Comp.: “paratiores erunt et tamquam exercitatiores ad bene de multis promerendum,” Cic. Off. 2, 15, 53: “(an sum) rudis in re publica? quis exercitatior?” id. Phil. 6, 6, 17.—Sup.: “in maritimis rebus exercitatissimi paratissimique,” Cic. de Imp. Pomp. 18, 55: “in armis,” Caes. B. G. 1, 36 fin.: “ad aliquam rem,” Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142: “Etrusci ostentorum exercitatissimi interpretes,” id. Div. 1, 42, 93: “scripturarum,” Tert. adv. Haer. 17.—
B. (Acc. to exerceo, II. C.) Greatly vexed, tossed, agitated (very rare): “Syrtes exercitatae Noto,” Hor. Epod. 9, 31: “senex exercitati vultus,” disquieted, troubled, Petr. 83; cf. Vulg. Psa. 76, 3.—Comp.: “non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit,” Tac. Agr. 5.—Adv.: exercĭtāte (acc. to A.), with practice, in a practised manner: “exercitatius,” Sen. Ep. 90 med.: “exercitatissime,” Arn. 3, 113.