I.shameful, disgraceful, infamous, flagitious, profligate, dissolute (both of persons and things): “flagitiosi sunt, qui venereas voluptates inflammato animo concupiscunt,” Cic. Tusc. 4, 32, 68: “homo flagitiosissimus, libidinosissimus nequissimusque,” Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192: “civitas pessima ac flagitiosissima facta est,” Sall. C. 5, 9: “vitiosa et flagitiosa vita,” Cic. Fin. 2, 29, 94: “itaque videas rebus injustis justos maxime dolere, imbellibus fortes, flagitiosis modestos,” id. Lacl. 13, 47: “libidines,” Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134: cf.: “animus omni genere voluptatum,” Quint. 12, 11, 18: “emptio, possessio bonorum,” Cic. Rosc. Am. 9, 24: “flagitiosissima facinora facere,” Sall. J. 32, 2: “socordia flagitiosior,” id. ib. 85, 22: “fama flagitiosissima,” Tac. H. 2, 31: “quod ea, quae re turpia non sunt, verbis flagitiosa ducamus,” Cic. Off. 1, 35, 128: “regem armis quam munificentia vinci, minus flagitiosum,” Sall. J. 110, 5; cf.: “flagitiosissimum existimo impune injuriam accepisse,” id. ib. 31, 21: “quod flagitiosius est,” Tac. A. 3, 54.—Hence, adv.: flāgĭtĭōse , shamefully, basely, infamously, flagitiously (freq. in Cic.; “elsewh. rare): impure et flagitiose vivere,” Cic. Fin. 3, 11, 38: “turpiter et flagitiose dicta,” id. de Or. 1, 53, 227; cf. Auct. Her. 1, 5, 8: “facere,” Cic. Verr. 2, 1, 24, § 63: “judicia male et flagitiose tueri,” id. ib. 1, 15, 44: “sumus flagitiose imparati,” id. Att. 7, 15, 3: “desciscere ab aliquo,” id. Fin. 5, 31, 94: “obitae legationes,” id. Font. 11, 24.—Comp., Arn. 4, 141.—Sup.: “ut turpissime flagitiosissimeque discedat,” Cic. Div. in Caecil. 22, 71: “servire aliorum amori,” id. Cat. 2, 4, 8.
flāgĭtĭōsus , a, um, adj. flagitium,