I.to set on fire, light up, kindle (syn. incendere).
I. Lit.: “taedas ignibus,” Cic. Verr. 2, 4, 48; id. Att. 8, 2, 4: “patriam inflammandam relinquere,” id. ib. 8, 2, 3: “classem,” Cic. Verr. 2, 5, 35: “tecta,” Liv. 10, 2, 8: “horrea,” Suet. Ner. 38.—
B. Transf., of the body, to inflame: “laser tauros inflammat naribus illitis,” Plin. 22, 23, 49, § 106: “inflammari vulnera ac morbos,” id. 25, 2, 5, § 15: “equi pasti inflammantur rabie,” id. 25, 8, 53, § 94.—
II. Trop., of the mind, to inflame, kindle, rouse, excite: “contionibus et legibus invidiam senatus,” Cic. Verr. 1, 1: “sensus animorum atque motus,” id. de Or. 1, 14, 60: “inflammari ad cupiditates,” id. Tusc. 1, 19, 44: “populum in improbos,” id. de Or. 1, 46, 202: “cupiditates,” id. Fin. 1, 16, 51: “inflammari cupiditate honorum,” id. Lael. 23, 86: “aliquem amore,” Verg. A. 4, 54.— In part. perf.: inflam-mātus , a, um, inflamed, kindled, excited by any thing: “a pueritia inflammatus ad gloriam,” Cic. Fam. 1, 7, 9: “voluptatum potiendi spe inflammati,” id. Fin. 1, 18, 60: “libidinibus,” id. Tusc. 5, 6, 6: “amore in patriam,” id. Or. 1, 44, 296: “scelere et furore,” Cic. Verr. 2, 5, 62, § 161: “pretio inflammata manus,” i. e. bribed, Claud. I. Cons. Stil. 293. — Hence, adv.: inflammanter , in an inflammatory manner: “acriter et inflammanter facit complorationem,” Gell. 10, 3, 13.