I.to come forth, appear, be visible, show one's self; to be present or at hand.
I. Lit. (rare; “not in Cic. or Cæs.): immolanti jocinera replicata paruerunt,” Suet. Aug. 95: “quoties paruit Hermogenes,” Mart. 12, 29, 18: “haec (fenestra) videt Inarimen, illi Prochyta aspera paret,” Stat. S. 2, 2, 76: “quae si parent simul,” Quint. 1, 12, 4: “caeli cui sidera parent,” are open, intelligible, Verg. A. 10, 176; cf. Suet. Calig. 8.—So freq. in eccl. Lat.: “parebit signum filii hominis in caelo,” Vulg. Matt. 24, 30.—Impers.: “paret = videtur: si paret eum dare oportere,” Gai. Inst. 3, 91; 4, 4; 34 al.—
II. In partic.
A. To appear (as a servant) at a person's commands, to attend, wait upon (very rare, for the usual apparere): “magistratibus in provincias euntibus parere et praeministrare servorum vice,” Gell. 10, 3, 19: “ad memoriam,” Spart. Pesc. 7.—
2. Transf.
a. To obey, be obedient to; to submit to, comply with (the class. signif. of the word; “syn.: oboedio, obsequor, obtempero): parere, obedire,” Fest. p. 221 Müll.: animadverte ac dicto pare, Enn. ap. Cic. Rab. Post. 11, 29 (Trag. v. 299 Vahl.): “hic parebit et oboediet praecepto illi veteri,” Cic. Tusc. 5, 12, 36: “oboedire et parere alicujus voluntati,” id. N. D. 1, 8, 19: “non ut pareret et dicto audiens esset huic ordini, etc.,” id. Phil. 7, 1, 2: “(noster populus) in bello sic paret, ut regi,” id. Rep. 1, 40, 163: “legibus,” id. Off. 2, 11, 40: “religionibus,” id. N. D. 2, 3, 8: “imperio,” Caes. B. G. 5, 2: “populo patiente atque parente,” Cic. Rep. 2, 36, 61: “alicujus imperiis,” Juv. 14, 331.—Impers. pass.: “dicto paretur,” Liv. 9, 32: “remissius imperanti melius paretur,” Sen. Clem. 1, 24, 1: “ut arbitri sententiae pareatur,” Dig. 4, 8, 23: “si paritum fuerit condicioni,” ib. 40, 4, 12.— Poet., with respective acc.: “non adeo parebimus omnia matri,” Stat. Ach. 1, 660. —Of inanim. and abstr. subjects: “lucra petituras freta per parentia ventis Ducunt instabiles sidera certa rates,” Tib. 1, 9, 9; cf. Ov. M. 8, 472; Quint. 11, 3, 65.—
b. To be subject to, dependent on; to be subservient to: “nulla fuit civitas, quin Caesari pareret,” Caes. B. C. 3, 81: “oppidum, quod regi paret,” Plin. 6, 28, 32, § 145: “negat se ei parere posse qui se feminam malit esse, quam virum,” Just. 1, 3, 3: “quae homines arant, navigant, aedificant, virtuti omnia parent,” Sall. C. 2, 7; Hor. S. 2, 3, 96.—
c. To submit to, comply with, indulge, gratify, yield to: “necessitati,” Cic. Or. 60, 202: “et tempori et voluntati,” id. Vatin. 1, 2: “cupiditatibus,” id. Fin. 1, 16, 53: “dolori et iracundiae,” id. Att. 2, 21, 4: “extremo furori,” Val. Fl. 7, 154.—
d. To yield to one's promises or representations, to fulfil, accomplish them; to satisfy, give, pay: “promissis,” Ov. F. 5, 504: “pensionibus,” Dig. 19, 2, 54: usuris, Cod. 4, 26, 8.— —
B. Impers.: paret, it is clear, evident, manifest (class.): “quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat. A quo? at paret,” Cic. Mil. 6, 15.—Esp. in the formula si paret, if it appear, if it be proved, Cic. Rosc. Com. 4, 11; id. Verr 2, 2, 12, § 31; cf.: “si paret adversum edictum fecisse,” id. ib. 2, 3, 28, § 69; 2, 3, 22, § 55; Fest. p. 233 Müll.: “paritum est,” Dig. 31, 1, 67; ib. 6, 1, 5; Petr. 137; cf. II. 2. a. supra.—Hence, pārens , entis, P. a., obedient: “parentiores exercitus,” Cic. Off. 1, 22, 76 (al. paratiores).—
II. Subst.: pārens , entis, comm., a subject: “parentes abunde habemus,” Sall. J. 102, 7: “vi quidem regere patriam aut parentes quamquam possis, etc.,” id. ib. 3, 2: “ex voluntate parentium occupare principatum,” Vell. 2, 108; and so Tac. A. 1, 59, acc. to Bötticher (but parentes, in this passage, signifies parents; cf. Kritz on Sall. C. 6, 5).