I.perf. personavit, App. M. 5, p. 164, 24: personasse, Prud. στεφ. 34 praef.), v. n. and a.
I. Neutr.
A. To sound through and through, to resound: “cum domus cantu et cymbalis personaret,” Cic. Pis. 10, 22: “ut cotidiano cantu vocum et nervorum et tibiarum nocturnisque conviviis tota vicinitas personet,” id. Rosc. Am. 46, 134; id. Phil. 2, 41, 105: “domus Molossis Personuit canibus,” Hor. S. 2, 6, 114: “ploratu lamentisque et planctibus tota regia personabat,” Curt. 10, 5, 7: “ab aetheris personat axe fragor,” Ov. Tr. 1, 2, 46: “tuba,” Vulg. Judic. 7, 18.—
B. To make a sound on a musical instrument, to sound, play: “citharā Iopas Personat,” Verg. A. 1, 741: “cymbalis,” Vulg. 1 Par. 16, 5: “buccinis,” id. Jos. 6, 13.—
II. Act.
A. To fill with sound or noise, to make resound (class.): “Cerberus haec regna latratu Personat,” Verg. A. 6, 417: “aequora conchā,” id. ib. 6, 171: aures hujusmodi vocibus, Cic. Fam. 6, 18, 4; so, “aurem,” to bawl in one's ear, Hor. Ep. 1, 1, 7: “ille humi prostraverat corpus, gemitu ejulatuque totam personans regiam,” Curt. 8, 2, 5: “pulpita socco,” to play in comedy, Claud. Cons. Mall. Theod. 314: “mons choris Aegipanum undique personatur,” Sol. 24.—
B. To cry out, call aloud (rare but class.): “illae vero non loquuntur solum, verum etiam personant, huc unius mulieris libidinem esse prolapsam,” Cic. Cael. 20, 47: “quas res isti in angulis personant,” id. Rep. 1, 2, 2: “totam inde per urbem personat, ut, etc.,” Val. Fl. 2, 163; Tac.A. 14, 15; Vulg. Jer. 31, 7.—
C. To sound or blow upon an instrument (post-class.): “personavit classicum,” gave the signal for attack, App. M. 5, p. 164, 24.