I.gen. soniti, Pac. and Cae cil. ap. Non. 491, 24 sq.), m. id., a noise, sound, din, etc. (class.; in sing. and plur.): at tuba terribili sonitu taratantara dixit, Enn. ap. Prisc. p. 842 P. (Ann. v. 452 Vahl.); cf.: lituus sonitus effudit acutos, id. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll. (Ann. v. 522 Vahl.): summo sonitu quatit ungula terram, id. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 281 Vahl.); “imitated by Virg. A. 8, 596: ungularum,” Plaut. Men. 5, 2, 113: “tumultuosus,” id. Trin. 5, 2, 52; cf. id. Bacch. 5, 2, 1: “forum,” id. Curc. 1, 3, 1; id. Mil. 4, 8, 67; id. Trin. 5, 1, 7: “armorum,” Lucr. 2, 49; Verg. G. 1, 474: “vocis,” id. A. 3, 669: “tubae,” Auct. Her. 4, 15, 21: “tubarum,” Verg. G. 4, 72: “ventorum,” Lucr. 6, 131: “remorum,” Caes. B. G. 7, 60: “pedum,” Ov. M. 5, 616: “convivarum,” Plaut. Most. 4, 2, 24: “stertentium,” Plin. 9, 10, 12, § 36: “Olympi,” i. e. the thunder, Verg. A. 6, 586: “(ignis) ingentem caelo sonitum dedit,” id. G. 2, 306: “utero sonitum quater arma dedere,” id. A. 2, 243; 9, 667: “sonitum (veneni e poculo ejecti) reddere,” Cic. Tusc. 1, 40, 96: “fragor et sonitus,” id. Rep. 2, 3, 6: “verborum sonitus inanis,” id. de Or. 1, 12, 51—Plur.: “nosti jam in hac materiā sonitus nostros,” i. e. my thundering speech, Cic. Att. 1, 14, 4; “innumeros aeris sonitus,” Stat. S. 1, 1, 68: “sonituum discrimina,” Vitr. 1, 1; Petr. 89.— “Of an abstract subject: quae (eloquentia) cursu magno sonituque ferretur,” Cic. Or. 28, 97.
sŏnĭtus , ūs (