I.to run under.
I. Lit.
A. In gen.: tempore eodem aliud nequeat succurrere lunae Corpus, * Lucr. 5, 763; cf.: pagus Succusanus, quod succurrit Carinis, runs, i. e. lies under or behind, Varr. L. L. 5, § 48 Müll.—
B. In partic., to run or hasten to the aid or assistance of one; to help, aid, assist, succor (the predom. and class, signif.; “syn.: subvenio, adjuvo, sublevo): ut laborantibus succurrat,” Cic. de Or. 1, 37, 169: “saluti fortunisque communibus,” id. Rab. Perd. 1, 3: “succurrit illi Varenus et laboranti subvenit,” Caes. B. G. 5, 44: “laborantibus,” id. B. C. 2, 6; Sall. C. 60, 4: “afflictis semper,” Nep. Att. 11: “suis cedentibus auxilio,” Caes. B. G. 7, 80: “domino,” Cic. Mil. 10, 29: oppido, Auct. B. Afr. 5, 1.—
2. Of things, to be useful for, good against: “tantis malis,” Caes. B. C. 3, 70. — “Esp., of medicines: cannabis succurrit alvo jumentorum,” helps, relieves, Plin. 20, 23, 97, § 259: “strangulationibus (crethmos),” id. 26, 15, 90, § 158: “venenis fungorum (nitrum),” id. 31, 10, 46, § 119: dum succurrere humanis erroribus cupiunt, ipsi se in errores maximos induxerunt, Lact. 1, 3, 8.—Impers. pass.: “se confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur,” Caes. B. C. 3, 80; 3, 52; Liv. 3, 58; Cels. 8, 4; Plin. 23, 1, 27, § 56; Quint. 10, 7, 2: “paratae lites: succurrendum'st,” Ter. Ad. 5, 3, 6.—
II. Trop. *
A. In gen.: “licet undique omnes in me terrores periculaque impendeant omnia, succurram atque subibo,” I will encounter and undergo them, Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
B. In partic., to come into the mind, occur to one (class.; esp. freq. after the Aug. period; “syn. subit): ut quidque succurrit, libet scribere,” Cic. Att. 14, 1, 2: illud etiam mihi succurrebat, grave esse, etc., id. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 6: “alicui,” Liv. 6, 12; Quint. 3, 4, 6; 8, 3, 81 et saep.: succurrit versus ille Homericus, etc., Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.—Impers.: “non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas,” Curt. 7, 8, 21: “neque cuiquam facile succurrat,” Suet. Tit. 10.—With inf.: “et illud annotare succurrit, unum omnino, etc.,” Plin. 7, 48, 49, § 157: “mirari succurrit,” id. 17, 1, 1, § 1; 34, 18, 51, § 171.