I.a. [id.], to hurry with alarm, to bustle about anxiously, be in a state of confusion, agitation, or trepidation (class., but not in Cic.): “ut ille trepidabat! ut festinabat miser!” Plaut. Cas. 2, 7, 9; “so with festinare,” Ter. Ad. 3, 2, 25; Sall. C. 31, 1: “quid est quod trepidas, Ter Eun. 5, 5, 8: tum demum Titurius trepidare, concursare,” Caes. B. G. 5, 33: “trepidare omnibus locis,” Sall. J. 38, 5: “currere per totum pavidi conclave magisque Exanimes trepidare,” Hor. S. 2, 6, 114: “dum in sua quisque ministeria discursu trepidat ad prima signa,” Liv. 23, 16, 12: “trepidante totā civitate ad excipiendum Poenum visendumque,” id. 23, 7, 10: “circa vallum (hostes), Auct. B. Afr. 82, 1: circum artos cavos (mures),” Phaedr. 4, 6, 3: “vigiles tumultuari, trepidare, moliri portam,” Liv. 27, 28, 10: “nobis trepidandum in acie instruendā erat,” id. 44, 38, 11: “dum trepidant alae,” Verg. A. 4, 121: “lymphati trepidare coeperunt,” Curt. 4, 12, 14: “at Romanus homo ... Corde suo trepidat,” Enn. Ann. 4, 7; Plaut. Ep. 1, 1, 59: “spe trepido,” Luc. 7, 297: “trepidare laetitiā,” Arn. 7, n. 4: “voce,” Pers. 1, 20: “multa manu medicā Phoebique potentibus herbis Nequiquam trepidat,” Verg. A. 12, 403: “nam veluti pueri trepidant atque omnia caecis In tenebris metuunt,” Lucr. 2, 55; 3, 87; 6, 35; cf.: “ancipiti trepidant terrore per urbes,” id. 6, 596: “recenti mens trepidat metu,” Hor. C. 2, 19, 5: “metu falso,” Ov. Tr 1, 5, 37: “formidine belli,” id. ib. 3, 10, 67: “in dubiis periclis,” Lucr. 3, 1076: “ridetque (deus), si mortalis ultra Fas trepidat,” Hor. C. 3, 29, 32.—Impers. pass.: “trepidari sentio et cursari rursum prorsum,” Ter. Hec. 3, 1, 35: “totis trepidatur castris,” Caes. B. G. 6, 37: “ubi jam trepidatur,” Lucr. 3, 598: “vastis trepidatur in arvis,” Sil. 4, 26: “si gradibus trepidatur ab imis,” Juv. 3, 200.—
(β).
Like tremo with acc., to tremble at, be afraid of (poet. and very rare): “et motae ad lunam trepidabis harundinis umbram,” Juv. 10, 21: “occursum amici,” id. 8, 152: “lupos (damae),” Sen. Herc. Oet. 1058.—
(γ).
With inf. (poet.): “ne trepidate meas, Teucri, defendere naves,” Verg. A. 9, 114: “occurrere morti,” Stat. Th. 1, 639.—
b. Of things, Lucr. 2, 965: “quae (aqua) per pronum trepidat cum murmure rivum,” Hor. Ep. 1, 10, 21; cf.: “obliquo laborat Lympha fugax trepidare rivo,” id. C. 2, 3, 12: “flammae trepidant,” flare, waver, flicker, id. ib. 4, 11, 11: “trepidantia exta,” throbbing, quivering, palpitating, Ov. M. 15, 576: “sic aquilam pennā fugiunt trepidante columbae,” id. ib. 1, 506: “sub dentibus artus,” id. ib. 14, 196.—
c. With inf.: “octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,” Hor. C. 2, 4, 24.—Hence, trĕpĭdanter , adv., trem blingly, timorously, anxiously, with trepidation (rare): “trepidanter effatus,” Suet. Ner. 49.—Comp.: “trepidantius timidiusque agere,” Caes. B. C. 1, 19.