ad Benedictum Varchium
Dum tu Romana, Varchi, Thuscaque ThaliaHaec calcata tuis tesqua canis pedibus,
Tescua Palatinis olim praelata potentum
Aedibus a claris religione viris,
5Nec sinis in caeca magnos caligine volvi
Heroas, lucem sed trahis in mediam
Insignem geminae ostendis te munere linguae
Doctrinae insignem cum pietate pari.
At quod nostra cupis gestis aequare priorum,
10Gesta patrum cupio, non minus ipse quidem
Tempora, sed nostris obstant conatibus aegra.
In quae non nostro consilio incidimus
Quod si me indutum laqueis laxavero forsan
Non indigna geram quae referenda putes.
ad Franciscum Mendotium Cardinalem amplissimum
Dum tecum, Francisce, alta haec fastigia coeloVicinus sanctis quondam habitata viris,
Ascendo miransque illos laudoque coloque.
Haec tibi dixisse est nisus Apollo mihi,
5Mendoti, quo nil sincerius aut mage verax
Nec coelo quod sit gratius orbis habet,
Quandoquidem stirps clara atavum prolixaque dona
Fortunae ac summo proximus iste gradus,
A studiis non te potuere adducere nostris
10Divini functum muneris officio.
Nam modo Aristotelis divi, modo scripta Platonis
Assidua volvis nocte dieque manu,
Macte, vir ingenio macte, et virtutibus una haec,
Una inquam heroas ducit ad astra via.