Rex, precor, accipias nostrae servata Camoenae
Dona tibi, posito (quaeso) supercilio.
Iam tibi permultis mittunt, rex, munera rebus
Magna viri, sortis munera quisque suae:
5Hic gemmas, alter conchas, et serica donant
Balsama; Phidiaca signa dolata manu,
Sunt qui quas Zeuxis, tabulas quas pinxit Apelles.
Ast ego fortunae porrigo dona meae,
Quae sale sint, fateor, quamvis aliena latino.
10Non tamen haec aetas noscere cuncta potest,
Imberbi necnon haec sum modulatus avaena:
Nec tetigere mei bis duo lustra dies.
Arboribus primo fructus edentur acerbi;
Tempore mox fiunt mitia poma suo.
This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.