This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
38.
Inclinatio senatus incitamentum Tiberio fuit quo
promptius adversaretur, his ferme verbis usus: 'si quantum
pauperum est venire huc et liberis suis petere pecunias
coeperint, singuli numquam exsatiabuntur, res publica deficiet. nec sane ideo a maioribus concessum est egredi
aliquando relationem et quod in commune conducat loco
sententiae proferre, ut privata negotia et res familiaris nostras
hic augeamus, cum invidia senatus et principum, sive indulserint largitionem sive abnuerint. non enim preces sunt
istud, sed efflagitatio, intempestiva quidem et inprovisa,
cum aliis de rebus convenerint patres, consurgere et numero
atque aetate liberum suorum urgere modestiam senatus,
eandem vim in me transmittere ac velut perfringere aerarium, quod si ambitione exhauserimus, per scelera supplendum erit. dedit tibi, Hortale, divus Augustus pecuniam,
sed non conpellatus nec ea lege ut semper daretur. languescet alioqui industria, intendetur socordia, si nullus ex se
metus aut spes, et securi omnes aliena subsidia expectabunt, sibi ignavi, nobis graves.' haec atque talia, quamquam cum adsensu audita ab iis quibus omnia principum,
honesta atque inhonesta, laudare mos est, plures per silentium aut occultum murmur excepere. sensitque Tiberius;
et cum paulum reticuisset, Hortalo se respondisse ait: ceterum si patribus videretur, daturum liberis eius ducena sestertia singulis, qui sexus virilis essent. egere alii grates:
siluit Hortalus, pavore an avitae nobilitatis etiam inter
angustias fortunae retinens. neque miseratus est posthac
Tiberius, quamvis domus Hortensii pudendam ad inopiam
delaberetur.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.