I.arbor, in both places); Verg. E. 3, 56; id. G. 2, 57; 2, 81; id. A. 3, 27; 6, 206 Rib. al.: acc. arbosem, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.), ŏris, f. (m., INTER DVOS ARBORES, Inscr. Lyon, I. 27) [v. arduus].
I. A tree.
A. In gen.: arbores serere, to plant, Caecil. Stat. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 17, 59: “poni,” Verg. G. 2, 278: “arbos se sustulit,” id. ib. 2, 57: “arbores putare,” Cato, R. R. 32, 1: arbores frondescere, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69: “arboribus frondes redeunt,” Ov. F. 3, 237: “arbos silvestris,” Verg. E. 3, 70: “ramosa,” Lucr. 5 [1096]: “umbrosa,” Verg. G. 2, 66; so Ov. P. 4, 5, 41: “ingens,” Verg. G. 2, 81: “alta,” Ov. M. 15, 404: “summa,” Verg. G. 4, 557; so Ov. M. 12, 15: “patula,” id. ib. 1, 106: “fertilis,” Verg. G. 4, 142: “in quibus (arboribus) non truncus, non rami, non folia sunt,” Cic. de Or. 3, 46, 178: “sub ramis arboris altae,” Lucr. 2, 30, and Verg. A. 7, 108: “arborum rami,” Vulg. Sap. 17, 17: “arbor nuda sine frondibus,” Ov. M. 13, 690; Vulg. Marc. 11, 8: “arborum cortices,” Vulg. Job, 30, 4: “arbores ab radicibus subruere,” Caes. B. G. 6, 27; Plin. 16, 31, 56, § 130; Vulg. Matt. 3, 10: “quarum (arborum) baca,” Cic. Tusc. 1, 14, 31: “jacent sua quāque sub arbore poma,” Verg. E. 7, 54; Vulg. Lev. 26, 20: “fructus arborum,” Quint. 8, 5, 26; Vulg. Sap. 10, 7.—
B. Spec. with gen. of species: alni, the alder-tree, Varr. R. R. 1, 7, 7: “fici,” the fig-tree, Cic. Fl. 17, 41; Vulg. Matt. 21, 19: “arbores ficorum,” Col. 11, 2, 59: arbor ficus (nom.), Vulg. Jud. 9, 10: “abietis arbores,” fir trees, Liv. 24, 3: “arbor palmae,” the palm-tree, Suet. Aug. 94: “cupressūs,” the cypress, id. Vesp. 5: “arbor sycomorus,” a sycamore, Vulg. Luc. 19, 4; so, “arbor morus,” ib. ib. 17, 6: “arbores olivarum,” olive trees, ib. Exod. 27, 20.—Poet.: “Jovis,” the oak-tree, Ov. M. 1, 106: “Phoebi,” the laurel-tree, id. F. 3, 139 (cf. id. ib. 6, 91: “Apollinea laurus): Palladis,” the olive-tree, id. A. A. 2, 518: “arbor Herculea,” the poplar, Verg. G. 2, 66 (cf.: “Arborum genera numinibus suis dicata perpetuo servantur, ut Jovi aesculus, Apollini laurus, Minervae olea, Veneri myrtus, Herculi populus,” Plin. 12, 1, 2, § 3; Phaedr. 3, 17) al.—
II. Meton.
A. Things made of wood (cf.: Mille sunt usus earum (arborum), sine quīs vita degi non possit. Arbore sulcamus, maria terrasque admovemus; arbore exaedificamus tecta; “arborea et simulacra numinum fuere etc.,” Plin. 12, 1, 2, § 5).
1. A mast.
3. An oar: “centenāque arbore fluctum Verberat adsurgens,” Verg. A. 10, 207.—
5. The shaft of a javelin, a javelin, Stat. Th. 12, 769.—
6. Euphemist.: arbor infelix, a gallows, gibbet: “caput obnubito, arbori infelici suspendito,” Cic. Rab. 4 fin.; Liv. 1, 26, 7; cf. Plin. 16, 26, 45, § 108 (Niebuhr, Röm. Gesch. I. § 365, compares the words of the Fries. law: am argen vordern Baum henken; cf. in Engl. to hang on the accursed tree).—