Sturlaugs saga starfsama
Guðni Jónsson and Bjarni Vilhjálmsson, Ed.

ALLIR menn, þeir sem sannfróðir eru at um tíðendi, vita, at Tyrkir ok Asíamenn byggðu Norðrlönd. Hófst þá tunga sú, er síðan dreifðist um öll lönd. Formaðr þess fólks hét Óðinn, er menn rekja ætt til. Í þann tíma réð sá konungr fyrir Þrándheimi í Noregi, er Haraldr gullmuðr hét. Hann átti drottningu. Ekki er getit barna þeira. Jarl einn var í ríki hans, er Hringr hét. Hann sat fram við sjó í Kaupangi. Hann átti dóttur eina, er kölluð var Ása in fagra, því at hún bar af öllum jómfrúm henni samtíða sem rauða gull af eiri blökku eða sem sól af himintunglum öðrum. Ingólfr hét ríkr maðr, er réð fyrir Naumudælafylki. Hann átti þann son, er Sturlaugr hét. Hann var snemma mjök mikill á vöxt, ljóss á hár ok hörund, kurteisligr í öllum háttum ok allr var hans líkami vel skapaðr, blíðr í máli við sína menn, hægr í skapi ok örr af peningum; því var hann stórum vinsæll. Hann vandi sik við skot ok sund ok alls kyns íþróttir. Ingólfr, faðir hans, hafði atsetr á þeim bæ, er heita Skartastaðir. Hann var inn mesti rausnarmaðr ok hafði fjölda fólks með sér. Annat bú átti hann sér í ey þeiri, er Njarðey heitir, var þar ok fjölmenni mikit, ok enn átti hann önnur fjögur bú. Maðr hét Ásgauti. Hann bjó á bæ þeim, er Tunglaheimr heitir. Hann var mikils háttar maðr. Hann átti þá konu, er Gríma hét. Þau áttu tvá sonu. Hét annarr Jökull, en annarr Guttormr. Þeir váru gildir menn ok vel menntir sem faðir þeira. Maðr hét Þórgautr. Hann bjó í eyju þeiri, er Loka heitir. Kona hans hét Helga. Þau áttu tvá sonu. Hét annarr sonr þeira Sóti, en annarr Hrólfr nefja. Þeir váru miklir menn ok sterkir. Hrafn hét maðr. Hann var bóndi. Hann bjó í eyju þeiri, er Urga heitir. Kona hans hét Helga. Þau áttu einn son, er Sighvatr hét. Hann var sterkr at afli ok menntr vel. Járngerðr hét kona. Hún bjó á þeim bæ, er á Bergi heitir, skammt frá Ingólfi. Hún átti sér þann son, er Áki hét. Hann var mikill maðr at afli. Hann gekk næst Sturlaugi um allar íþróttir af þeim mönnum, sem honum váru samtíða. Þeir lékust við barnleikum Áki ok Sturlaugr. Þessir menn lékust allir barnleikum, er nú váru taldir, ok námu alls kyns íþróttir, þær sem mönnum váru þá tíðar kenna sonum sínum, ok sórust þeir í fóstbræðralag. Váru þó allir saman með feðrum sínum í góðu meðlæti.