This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Í þann tíma, er Hákon jarl Sigurðarson réð fyrir
Noregi, bjó sá bóndi í Gaulardal, er Brynjólfr hét.
Hann var kallaðr úlfaldi. Hann var lendr maðr ok
mikil kempa. Kona hans hét Dagný; hún var dóttir
Járnskeggja af Yrjum. Þau áttu einn son, er Þorsteinn
hét. Hann var mikill ok sterkr, harðúðigr ok óaflátssamr
við hvern, sem eiga var. Engi var jafnstórr í
Noregi, ok trautt fengust þær dyrr, at honum væri
hægt um at ganga, ok því var hann kallaðr bæjarmagn,
því at hann þótti ofmagni bera flestum húsum. Hann
var óþýðr, ok fekk faðir hans honum því skip ok menn,
ok var Þorsteinn þá ýmist í hernaði eða í kaupferðum,
ok tókst honum hvárttveggja vel.
Í þenna tima tók ríki í Noregi Óláfr konungr
Tryggvason, en Hákon jarl var skorinn á háls af þræli
sínum, þeim sem Þormóðr karkr hét. Þorsteinn bæjarmagn
gerðist hirðmaðr Óláfs konungs. Þótti konungi
hann röskr maðr ok helt mikit til hans, en ekki var
hann mjök kenndr af hirðmönnum. Þótti þeim hann
stríðlyndr ok óvæginn, ok hafði konungr hann mjök
til þess at fara sendiferðir þær, sem aðrir töldust undan
at fara. En stundum fór hann kaupferðir at afla konungnum
gersema.