Yngvars saga víðförla
Guðni Jónsson and Bjarni Vilhjálmsson, Ed.

EIRÍKR hét konungr, er réð fyrir Svíþjóðu. Hann var kallaðr Eiríkr inn sigrsæli. Hann átti Sigríði ina stórráðu ok skildi við hana sakir óhægenda skapsmuna hennar, því at hún var kvenna stríðlyndust um allt þat, er við bar. Hann gaf henni Gautland. Þeira sonr var Óláfr svenski. Í þann tíma réð Hákon jarl fyrir Noregi ok átti margt barna, en frá einni hans dóttur munu vér nokkut segja, þeiri er Auðr hét. Eiríkr konungr átti ok dóttur, er eigi er nefnd. Hennar bað sá höfðingi af Svíþjóð, er Áki hét, en konungi sýndist varboðit at gifta ótignum manni dóttur sína. Litlu síðar bað hennar einn fylkiskonungr austan ór Garðaríki, ok sýndist konungi at gifta honum meyna, ok fór hún með honum austr í Garðaríki. Nokkuru síðar kom Áki þar á óvart ok drap konunginn, en hafði í burt með sér konungs dóttur ok heim í Svíþjóð ok gerir brúðkaup til hennar. At þessu ráði bundust átta höfðingjar með Áka ok sitja þar um hríð undir reiði konungs, því at konungr vildi ekki berjast við þá eða gera svá mikit mannspell innan lands á sínum mönnum. Þau Áki áttu son, er Eymundr hét. Eptir þetta býðr Áki konungi sættir fyrir þetta bráðræði. Konungr tók því vel, ok nú, er svá var komit, biðr Eiríkr konungr Auðar, dóttur Hákonar jarls ór Noregi. Var þeim málum vel svarat, ok lét jarl sér þó þykkja betra, ef hann léti eigi nauðmág sinn sitja jafnhátt sér í Svíþjóð. Nú var konunni heitit ok ákveðin brullaupsstefna, ok nú fara orð af nýju í millum þeira Áka ok konungs, ok býðr Áki konungi sjálfdæmi fyrir utan sektir, ok sættast at því. Konungr býst nú við brúðkaupi sínu ok býðr til höfðingjum innan lands ok nefnir fyrstan til Áka, mág sinn, ok þá átta höfðingja, er honum fylgdu.