1. Bartholomeo Fontio
Dispeream, Fonti, mea sunt si carmina, quae nuncAudio clam, Paulo missa fuisse tuo;
Sed pereat quicunque meo de fonte fluisse
Illa putat: palam carmina nostra damus.
2. Francisco Octaviano
Miraris Pleiades geminosque Triones et ArctonAtque Hyades saevas deposuisse vices,
Et tempestates pluvias imbresque nivesque
Sedatas reditu Caesaris esse ducis.
5Augustus quisnam caeli statione potiri,
Quis velit ... nesciat astra secet.
3. ad sodales
Dum metuo lapidis valido ne pulser ab ictu,Fecerat imprudens quem mihi vestra manus;
Curro citus tumulumque tremens offendo deorsum:
Labor, et inde tuli vulnera cruda genu.
5Quae res me celsi ... una, sodales,
Scandere nunc molem non sinit: ergo abeas!
4. ad Baptistam Albitium
Quod modo claudus erat noster, Baptista, Perillus,Noli praecisus credere quod sit anus:
Vulcus at in causa est positum super inguine crudum,
Quo dolet ac levo claudicat ille pede.
5. in Lucilium pediconem turpissimum
Obscenum visu nuper foetidumque relatuLucilio evenit, cum futuisset Hylam.
Nanque videns multo foedatum sanguine penem
Post coitum, timuit obstupuitque nimis,
5Et simul incertus praecisus num puer esset,
An cruor is flueret pene vomente suo,
Ambiguusque trahens imo suspiria corde:
Quaeso, puer, doleat num tibi culus? - ait.
Rettulit ille: Meum fregit tua mentula culum,
10Dum clunes agitas, luxuriose, nimis.
Gaudeo - tunc dixit - postquam mihi mentula salva est
Lucillus -. Ne te destrue, pulcher Hyla:
Nam, mea lux, quanvis forsan, tibi ruga dolorem
Scissa det, en medicas nunc tibi pono manus.
15Maxima vis nostro residet virtusque priapo,
Qualem Pelidae fabula prisca dedit,
Qui repetita suo curabat vulnera telo:
Sic, ego si rursus irrimo, salvus eris.
6. in Lucilium maximum omnium pediconem
Lucilius pueros omnes sectatur et ardet,In duros animum flectit et in teneros,
Nullus et hac tota plures pedicat in urbe,
Cui placet hirsutum marcidulumque femur.
5Is neque formosis mavult quam turpibus uti:
Lucilius cunctos arrigit ad pueros.
Dum modo pedicet, fellet, praecidat et ungat,
Discrimen nullum cum Venere ipse facit.
7. in Paulum Cinoctum
Cum paticis semper versaris, Paule, cynedisEt nihil hoc pluris, care Cinocte, facis.
Pedicasse tamen nunquam sacra numina divum
Testaris, nulli concubuisse mari.
5Ore igitur peccas, quo non obscenius ullum
Esse potest: fellas. Luxuriosus homo es!
8. ad Marioctum Poggibonitium
Miraris tenerae culum fregisse GabinumConiugis et rugas explicuisse novas.
Accipe quo veram possis agnoscere causam,
Cur ausus tantum sit, Mariocte, nefas.
5Uxorem duxit qua nocte Gabinus amatam,
Haec illi primum verba locutus ait:
O utinam primus tecum dormisse, puella,
Et tecum primus concubuisse ferar,
Ut tu prima meos amplexus foemina sentis
10Et muliebre facis me tetigisse femur!
Dixit, et ignorans avidi penetralia cunni,
Quove loco positus sit genialis hymen,
Cuncta vagus manibus pertractans membra puellae,
Quaeritat ut cunni possit inire fores.
15Sed, postquam frustra multum quaesisset, anhelans
Ad solitum tandem confugit ille locum,
Percitus a multa quem cum tentigine pulsat,
Conscindit teneras mentula dura plicas.
