Barbara gens italos venit eversura penates:
Et magnum a gelido panditur axe malum:
Venit et illa die saevo cum Cerva Leoni
Cum secura Lupo conseret Agna latus;
5Impia cessabunt tandem et civilia bella:
In foribus cum iam fortior hostis erit.
Non petiit tantus nostras exercitus oras
Intulit Ausoniae cum ferus arma Getes:
Nec cum Romanum properaret perdere nomen
10Annibal aut celsa gallus ab alpe ruens:
Vix avium tantas emittit bruma catervas:
Cum mutata novo frigore torpet hyems:
Vix frondes tot sylva gerit, vix littus harenas
Ionii tot habet Carpathiique maris:
15Iam video totos impleri milite campos:
Et pelagus structis classibus omne tegi.
Iam trepidare nova video formidine terras:
Atque quati turres et tremere omne solum:
Heu quantas strages, heu quantas cerno rovinas:
20Iam tollent pulvis telaque missa diem:
Iamque sagittarum densa pugnabitur umbra.
Letiferi tantus missilis imber adest.
Captivos pueros, captivas cerno puellas:
Et captivorum ferrea vincla pedum:
25Ignibus incendi sacras hostilibus aedes,
Deque sinu matrum pignora parva trahi.
Sanguine torrentes, decurrent sanguine valles,
Usque adeo rabies Martis ira furit:
Scilicet Ausonios nunque diffusa per agros
30Huic par tempestas diluviumque fuit.
Foelices illi quibus has ne cernere clades,
Neve pati possent, contingit ante mori:
O patria o tellus olim invictissima tu nunc
Heu facinus, cunctis obvia praeda iaces.
35Ve tibi quae septem claudis munimine colles:
Et genus a Troia principiumque trahis:
Ve tibi desidia nimium luxuque fluenti:
Ve tibi ter miserae, ve tibi Roma quater.
Hesperiae gentes civilia ponite bella:
40Et tantum a nobis hoc prohibete nefas,
Et vos o Veneti gentis tutela latinae;
In quibus Europae est tota reposta salus:
Consulite in medium et vestras effundite vires:
Non aberit caeptis talibus ipse deus.
45Quid facis in tanto, Pastor Romane, periclo?
Sollicitum totos quem decet esse dies:
Nonne vides quot regna ferox invaserit hostis,
Nonne vides nostrae quantum minuantur opes;
Ut vigil incolumes populos tueris et urbes
50Cervici imposita est sarcina magna tuae.
Summe deus qui celsa colis fastigia coeli;
Quo sine nec vires arma nec ulla valent:
Aspice nos, hostemque precor confunde furentem,
Qui cladem Latio pernitiemque parat.
This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
vaticinium cladis Italiae (V. Corbucci, 1935).
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.