I. Lit., that which follows, a follower: “lixas calonesque et omnis generis sequelas,” Front. Strat. 2, 4, 8: “jumenta, quorum sequela erat equuleus,” Dig. 47, 2, 4, § 15: “petrae aquatilis sequela,” i. e. the water that followed and flowed from the rock. Tert. Patient. 5 fin.—
II. Trop., a result, consequence, sequel: “ea (incommoda) non per naturam, sed per sequelas quasdam necessarias facta dicit,” Gell. 6, 1, 9: “immortalitas non sequela naturae, sed merces praemiumque virtutis est,” Lact. 7, 5 med.: “morborum (mors), id. Opif. Dei, 4: abruptae unitatis,” Tert. Carn. Chr. 20.