previous next
com-mercĭum (con-m- ; ante-class.; sometimes ‡ commircĭum ; cf. Vel. Long. p. 2236 P.), ii, n. merx.
B. Meton.
1. The right to trade as merchants, a mercantile right: “commercium in eo agro nemini est,Cic. Verr. 2, 3, 40, § 93; cf. id. ib. 2, 2, 50, § “124: L. Crasso commercium istarum rerum cum Graecis hominibus non fuisse,id. ib. 2, 4, 59, § “133: ceteris Latinis populis conubia commerciaque et concilia inter se ademerunt,Liv. 8, 14, 10; 43, 5, 9; cf. Dig. 41, 1, 62; 30, 1, 39; 45, 1, 34.—*
2. An article of traffic, merchandise, wares: “commercia militaria,Plin. 35, 13, 47, § 168; for provisions, id. 26, 4, 9, § 18; cf. Front. 2, 5, 14.—
3. A place of trade, market - place: “commercia et litora peragrare,Plin. 37, 3, 11, § 45; Claud. in Eutr. 1, 58.—
B. Esp., forbidden intercourse, illicit commerce: “libidinis,Val. Max. 8, 2, 2: “stupri,Suet. Calig. 36.—Absol.: “cum mihi fuit commercium,Plaut. Truc. 1, 1, 77.—
2. In law, = collusio, Cod. Th. 3, 11, 4; cf. ib. 11, 4, 1 al.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: