I. A resistance, opposition; concr.: “(natura) hanc dedit repugnantiam apibus (sc. cuspidem),” a means of defence, Plin. 21, 13, 45, § 78.—
II. A contradiction, contrariety, incompatibility, repugnance: “rerum,” Cic. Phil. 2, 8, 19: “utilitatis,” id. Off. 3, 4, 17: “naturae (opp. concordiae),” Plin. 22, 23, 49, § 106: “repugnantiam inducere,” Cic. Off. 3, 7, 34.