I.an appeasing, atonement, propitiation (post-class.), Macr. Somn. Scip. 1, 7: “propitiatio placatio est,” Isid. Orig. 15, 4; Ambros. Cant. 2, 14; Vulg. Lev. 23, 28 et saep.—Transf.: “ipse est propitiatio pro peccatis nostris,” Vulg. 1 Joh. 2, 2.
prŏpĭtĭātĭo , ōnis, f. id.,