previous next
spĕcĭōsus , a, um, adj. species (acc. to species, II. B. 3.),
I.good-looking, showy, handsome, beautiful, splendid, brilliant (not freq. till after the Aug. period; syn.: venustus, pulcher, formosus, spectabilis).
A. Lit. (not so in Cic.): “hunc speciosum pelle decorā,Hor. Ep. 1, 16, 45: “femina,Quint. 5, 10, 47: “puer,Petr. 41, 6: “corpora,Quint. 11, 3, 26: “nec id speciosum fieri putabo,id. 5, 12, 19: “in certaminibus speciosa atque robusta,id. 11, 3, 26: “ministerium,Vell. 2, 111, 3: “familia,id. 2, 59, 2.—Comp.: “familiam nemo speciosiorem producit,Sen. Ep. 87, 6: “si plenior aliquis et speciosior et coloratior factus est,Cels. 2, 2.—Sup.: “homo (Alcibiades),Quint. 8, 4, 23: “corpus,id. 2, 15, 9: “filia,Petr. 140, 2.—
1. Lit.: vehi, i. e. in a painted or ornamented vessel, Plin. 35, 7, 31, § 49. —Comp.: “speciosius instratus equus quam uxor vestita,Liv. 34, 7: “tractet arma,Hor. Ep. 1, 18, 52: “quo speciosius ingrediantur sublimes,Col. 2, 2, 22.—Sup.: “contorta hasta (with optime emissa),Quint. 9, 4, 8.—
2. Trop.: “dictum,Quint. 9, 4, 14: “translatum,id. 2, 5, 9.—Sup.: “usus est,Quint. 8, 6, 18.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: