[*] 214. Imperfect of endeavor combined with aorist of attainment. Here the aorist often presents a sharp contrast. “ἔπειθον αὐτοὺς καὶ οὓς ἔπεισα τούτους ἔχων ἐπορευόμην”, XEN. Cyr. 5.5.22; I tried to persuade them, and those whom I succeeded in persuading I marched on with. “συνετάξαντο καὶ τοῖς ὁπλίταις . . . ἐπῇσαν . . . τοῖς μὲν οὖν ὁπλίταις οὐκ ἐδυνήθησαν προσμεῖξαι”, THUC.4.33.1-2; They formed and tried to charge the hoplites . . . Howbeit they could not get at them. DEM.32.17: “ἐξῆγεν αὐτὸν ὁ Πρῶτος . . . οὑτοσὶ δ᾽ οὐκ ἐξήγετο, οὐδ᾽ ἂν ἔφη διαρρήδην ὑπ̓ οὐδενὸς ἐξαχθῆναι”. PLATO, Theaet. 143A: “ἐγραψάμην μὲν τότ᾽ εὐθὺς οἴκαδ᾽ ἐλθὼν ὑπομνήματα, ὕστερον δὲ κατὰ σχολὴν ἀναμιμνῃσκόμενος ἔγραφον”. XEN. Cyr. 5.5.22 (see above). THUC.2.4.1-2: “τὰς προσβολὰς ᾗ προσπίπτοιεν ἀπεωθοῦντο. καὶ δὶς μὲν ἢ τρὶς ἀπεκρούσαντο”. 4.33.1-2 (see above). HDT.1.69: “πέμψαντες γὰρ οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐς Σάρδις χρυσὸν ὠνέοντο . . . Κροῖσος δέ σφι ὠνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην”.
Then v. 61: “ὣς εἰπὼν ἔτρεψεν ἀδελφεόο φρένας ἥρως” .“ τῷ δ᾽ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθεν,
καὶ δή μιν τάχ᾽ ἔμελλε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
δώσειν ᾧ θεράποντι καταξέμεν: ἀλλ᾽ Ἀγαμέμνων
ἀντίος ἦλθε θέων καὶ ὁμοκλήσας ἔπος ηὔδα:
”