Ἡσίοδον ἀδιάφθορος, αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης καὶ ὠφελείας 1 σύνοικος 2 ὅθεν ‘αἰδοίους 3’ προσαγορεύουσι τοὺς βασιλεῖς: μάλιστα, γὰρ αἰδεῖσθαι προσήκει τοῖς [p. 16] ἥκιστα φοβουμένοις. φοβεῖσθαι δὲ δεῖ τὸν ἄρχοντα τοῦ παθεῖν κακῶς μᾶλλον τὸ ποιῆσαι: τοῦτο γὰρ αἴτιόν ἐστιν ἐκείνου καὶ οὗτός ἐστιν ὁ φόβος τοῦ ἄρχοντος φιλάνθρωπος καὶ οὐκ ἀγεννής:, ὑπὲρ τῶν ἀρχομένων δεδιέναι μὴ λάθωσι βλαβέντες,
ὡς δὲ κύνες περὶ μῆλα δυσωρήσονται ἐν αὐλῇ,οὐχ ὑπὲρ αὑτῶν ἀλλ᾽ ὑπὲρ τῶν φυλαττομένων. ὁ δ᾽ Ἐπαμεινώνδας, εἰς ἑορτήν τινα καὶ πότον ἀνειμένως
4 θηρὸς ἀκούσαντες κρατερόφρονος,'