[22]
quamquam quid loquor? te ut ulla res frangat, tu ut
umquam te corrigas, tu ut ullam fugam meditere, tu ut
ullum1 exsilium cogites? Vtinam tibi istam mentem di immortales
duint!2 tametsi3 video, si mea voce perterritus ire
in exsilium animum induxeris, quanta tempestas invidiae
nobis, si minus in praesens tempus recenti memoria scelerum
tuorum, at in posteritatem impendeat. sed est tanti,
dum modo tua ista4 sit privata calamitas et a rei publicae
periculis seiungatur. sed tu ut vitiis tuis commoveare, ut
legum poenas pertimescas, ut temporibus rei publicae cedas
non est postulandum. neque enim is es, Catilina, ut te5
aut pudor6 a turpitudine aut metus a periculo aut ratio a
furore revocarit7.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.