Elegantissime quidem adfectum animorum incerta sorte pendentium expressit, sed parum Romani animi seruata est magnitudo: cenant enim tamquam crastinum desperent. Quantum illis Laconibus animi erat qui non poterant dicere:
stratique per herbam,
Hic meus est, dixere, dies.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[12]
SABINVS ASILIVS, uenustissimus inter
rhetoras scurra, cum hanc sententiam Leonidae
rettulisset, ait: ego illi ad prandium promisissem, ad
cenam renuntiassem. ATTALVS Stoicus qui solum
uertit a Seiano circumscriptus, magnae uir
[p. 18]
eloquentiae, ex his philosophis quos uestra aetas uidit longe
et subtilissimus et facundissumus, cum tam magna
et nobili sententia certauit, et mihi dixisse uidetur
animosius quam prior ... Occurrit mihi sensus in
eiusmodi materia a SEVERO CORNELIO dictus tamquam
de Romanis nescio an parum fortiter. Edicta
in posterum diem pugna epulantes milites inducit
et ait:
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.