24.
ipsius autem veneni quae ratio
fingitur? ubi quaesitum est, quem ad modum paratum, quo
pacto, cui, quo in loco traditum? habuisse aiunt domi
vimque eius esse expertum in servo quodam ad eam rem1
ipsam parato; cuius perceleri interitu esse ab hoc comprobatum
venenum.
[59]
pro di immortales! cur interdum in
hominum sceleribus maximis aut conivetis aut praesentis
fraudis poenas in diem reservatis? vidi enim, vidi et
illum hausi dolorem vel acerbissimum in vita, cum Q. Metellus
abstraheretur e sinu2 gremioque patriae, cumque ille
vir qui se natum huic imperio putavit tertio die post quam
in curia, quam in rostris, quam in re publica floruisset, integerrima
aetate, optimo habitu, maximis viribus eriperetur
indignissime bonis omnibus atque universae civitati. quo
quidem tempore ille moriens, cum iam ceteris ex partibus
oppressa mens esset, extremum sensum ad memoriam rei
publicae reservabat, cum me intuens flentem significabat
interruptis ac morientibus vocibus quanta inpenderet procella
mihi3, quanta tempestas civitati et cum parietem saepe
feriens eum qui cum Q. Catulo fuerat ei communis crebro
Catulum, saepe me, saepissime rem publicam nominabat, ut
non tam se mori4 quam spoliari suo praesidio cum patriam
tum etiam me doleret.
[60]
quem quidem virum si nulla vis
repentini sceleris sustulisset, quonam modo ille5 furenti
fratri suo6 consularis restitisset qui consul7 incipientem furere
atque tonantem8 sua se manu interfecturum audiente senatu
dixerit? ex hac igitur domo progressa ista9 mulier de
veneni celeritate dicere audebit? nonne ipsam domum
metuet ne quam vocem eiciat10, non parietes conscios, non
noctem illam11 funestam ac luctuosam perhorrescet? sed
revertor12 ad crimen; etenim13 haec facta illius clarissimi ac
fortissimi viri mentio et vocem meam fletu debilitavit et
mentem dolore impedivit.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 ad eam rem ς, Madvig: ad eadem rem P1: ad rem cett.
2 e sinu ed. R: sinu ς: e sinu e Pπδ
3 mihi ςB, Orelli: ibi Peg: urbi hδ
6 fratri suo patrueli add. Pπδ: del. Orelli
7 consul Manutius: consulem Pπδ
8 tonantem scripsi (cf. Mur. 81): conantem Pπδ
10 eiciat Muretus: eieciat ς: eliciat (-eat P1) Pπδ (cf. Tusc. ii. 56)
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.