[4]
decrevit quondam senatus uti1 L. Opimius
consul videret ne quid res publica detrimenti caperet:
nox nulla intercessit: interfectus est propter quasdam seditionum
suspiciones C. Gracchus, clarissimo patre, avo2,
maioribus3, occisus est cum liberis M. Fulvius consularis.
simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio consulibus
est permissa res publica: num unum diem postea L. Saturninum
tribunum plebis et C. Servilium praetorem mors ac
rei publicae poena remorata est? at vero4 nos vicesimum
iam diem patimur hebescere aciem horum auctoritatis.
habemus enim eius5 modi senatus consultum, verum6 inclusum
in tabulis, tamquam in vagina reconditum, quo ex
senatus consulto confestim te interfectum esse7, Catilina,
convenit. vivis, et vivis non ad deponendam, sed ad confirmandam
audaciam. cupio, patres conscripti, me esse
clementem, cupio in tantis rei publicae periculis non8 dissolutum
videri, sed iam9 me ipse inertiae nequitiaeque condemno.
This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.