XXIII
Nubere Sila mihi nulla non lege parata est;
Sed Silam nulla ducere lege volo.
Cum tamen instaret, 'deciens mihi dotis in auro
Sponsa dabis' dixi; 'quid minus esse potest?
5Nec futuam quamvis prima te nocte maritus,
Communis tecum nec mihi lectus erit;
Complectarque meam, nec tu prohibebis, amicam,
Ancillam mittes et mihi iussa tuam.
Te spectante dabit nobis lasciva minister
10Basia, sive meus sive erit ille tuus.
Ad cenam venies, sed sic divisa recumbes,
Ut non tangantur pallia nostra tuis.
Oscula rara dabis nobis et non dabis ultro,
Nec quasi nupta dabis, sed quasi mater anus.
15Si potes ista pati, si nil perferre recusas,
Invenies qui te ducere, Sila, velit.'