Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[82]
Obiurgatio erat matris ad filium, quod me, talem
uirum qualem sibi praedicasset, nunc de Rufini sententia
magum dictitaret. uerba ipsa ad hunc modum se habebant: Ἀπολέϊος μάγος, καὶ ἐγὼ ὑπ᾽ αὐτοῦ μεμάγευμαι καὶ
ἐρῶ. ἐλθὲ τοίνυν πρὸς ἐμέ, ἕως ἔτι σωφρονῶ. haec ipsa
uerba Rufinus quae Graece interposui sola excerpta et ab
ordine suo seiugata quasi confessionem mulieris circumferens et Pontianum flentem per forum ductans uulgo
ostendebat, ipsas mulieris litteras illatenus qua dixi legendas praebebat, cetera supra et infra scribta occultabat;
turpiora esse quam ut ostenderentur dictitabat: satis esse
confessionem mulieris de magia cognosci. quid quaeris?
uerisimile omnibus uisum; quae purgandi mei gratia
scripta erant, eadem mihi immanem inuidiam apud imperitos conciuere. turbabat impurus hic in medio foro
bacchabundus, epistulam saepe aperiens proquiritabat:
‘Apuleius magus; dicit ipsa quae sentit et patitur; quid
uultis amplius?’ nemo erat qui pro me ferret ac sic [p. 90]
responderet: ‘totam sodes epistulam cedo: sine omnia
inspiciam, a principio ad finem perlegam. multa
sunt, quae sola prolata calumniae possint uideri obnoxia.
cuiauis oratio insimulari potest, si ea quae ex prioribus
nexa sunt principio sui defrudentur, si quaedam ex
ordine scriptorum ad lubidinem supprimantur, si quae
simulationis causa dicta sunt adseuerantis pronuntiatione quam exprobrantis legantur.’ haec et id genus
ea quam merito tunc dici potuerunt; ipse ordo epistulae
ostendat.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.