Φωκυλίδου
“Φωκυλίδης: Μιλήσιος, φιλόσοφος, σύγχρονος Θεόγνιδος. ἦν δὲ ἑκάτερος μετὰ χμζ́ ἔτη τῶν Τρωικῶν, Ὀλυμπιάδι γεγονότες νθ́. ἔγραψεν ἔπη καὶ ἐλεγείας, παραινέσεις ἤτοι γνώμας: ἅς τινες Κεφάλαια ἐπιγράφουσιν: εἰσὶ δὲ ἐκ τῶν Σιβυλλιακῶν κεκλεμμένα.” Suid.
“μέμψαιτο δ᾽ ἄν τις Ἀρχιλόχου μὲν τὴν ὑπόθεσιν, Παρμενίδου δὲ τὴν στιχοποιϊαν, Φωκυλίδου δὲ τὴν εὐτέλειαν, Εὐριπίδου δὲ τὴν λαλίαν, Σοφοκλέους δὲ τὴν ἀνωμαλίαν ... ἕκαστός γε μὴν ἐπαινεῖται κατὰ τὸ ἴδιον τῆς δυνάμεως, ᾧ κινεῖν καὶ ἄγειν πέφυκεν.” Plut. Rat. Aud. 13
“ὅτι δὲ πρὸς τὴν μουσικὴν οἰκειότατα διέκειντο οἱ ἀρχαῖοι δῆλον καὶ ἐξ Ὁμήρου: ὃς διὰ τὸ μεμελοποιηκέναι πᾶσαν ἑαυτῷ τὴν ποίησιν ἀφροντιστὶ πολλοὺς ἀκεφάλους ποιεῖ στίχους καὶ λαγαρούς, ἔτι δὲ μειούρους. Ξενοφάνης δὲ καὶ Σόλων καὶ Θέογνις καὶ Φωκυλίδης, ἔτι δὲ καὶ Περίανδρος ὁ Κορίνθιος ἐλεγειοπιὸς καὶ τῶν λοιπῶν οἱ μὴ προσάγοντες πρὸς τὰ ποιήματα μελῳδίαν ἐκπονοῦσι τελείους τοὺς στίχους τοῖς ἀριθμοῖς καὶ τῇ τάξει τῶν μέτρων καὶ σκοποῦσιν ὅπως αὐτῶν μηθεὶς μήτε ἀκέφαλος ἔσται μήτε λαγαρὸς μήτε μείουρος.” Ath. 14. 632 d
“” Ath. 14. 620 c.
“ νος ηιξ ξυμ πομπειο φυιμυς. μυλτα μεξυμ δε ρεπυβλιξα, σανε σιβι δισπλιξενς, υτ λοθυεβατυρ （σιξ εστ ενιμ ιν ηοξ ηομινε διξενδυμ）, σψριαμ σπερνενς, ηισπανιαμ ιαξτανς, ηιξ θυοθυε υτ λοθυεβατυρ, ετ οπινορ υσθυεθυαθυε δε ηοξ ξυμ διξεμυς, σιτ ηοξ θυασι καὶ τόδε Φωκυλίδου.
”Cic. Att. 4. 9. 1
“ἴσως δέ τινα （τῶν ἄλλων ποιητῶν） καὶ δημοτικὰ λέγοιτ᾽ ἄν, συμβουλεύοντα καὶ παραινοῦντα τοῖς πολλοῖς καὶ ἰδιώταις, καθαπερ οἶμαι τὰ Φωκυλίδου καὶ Θεόγνιδος ... τὴν δέ γε Ὁμήρου ποίησιν κτλ.” Dio. Chrys. 2. 19
“σήμειον δ᾽ ἄν τις ποιήσαιτο τὴν ῾Ησιόδου καὶ Θεόγνιδος καὶ Φωκυλίδου ποίησιν: καὶ γὰρ τούτους φασὶ μὲν ἀρίστους γεγενῆσθαι συμβούλους τῷ βίῳ τῶν ἀνθρώπων, ταῦτα δὲ λέγοντες αἱροῦνται συνδιατρίβειν ταῖς ἀλλήλων ἀνοίαις μᾶλλον ἢ ταῖς ἐκείνων ὑποθήκαις.” Isocr. 2. 43
ἐλεγείων
διεβέβληντο γὰρ ὡς κακοήθεις οἱ ἐνθένδε ἄνθρωποι. ”καὶ τόδε Φωκυλίδεω: Λέριοι κακοί: οὐχ ὁ μὲν ὃς δ᾽ οὔ,
πάντες, πλὴν Προκλέους: καὶ Προκλέης Λέριος.CURFRAG.tlg-1604.1Str. 10. 487
Ἔπων
“ὅτι χρήστας ὁ Ἀριστοφάνης τοὺς δανειστὰς λέγει: ... φωκυλίδης ἐν μὲν τοῖς αὑτοῦ ποιήμασι κατὰ τὴν συνήθειαν τοὺς χρεωφειλέτας χρήστας καλεῖ, λέγων οὕτως:
” Sch. Ar. Nub. 240καὶ τόδε φωκυλίδεω: χρήστης κακοῦ ἔμμεναι ἀνδρὸς
φεύγειν, μή σέ γ᾽ ἀνιήσῃ παρὰ καιρὸν ἀπαιτέων.CURFRAG.tlg-1604.2
“ψόγος γυναικῶν, ἔτι καὶ περὶ γάμου: φωκυλίδου:
” Stob. Fl. 73. 60καὶ τόδε Φωκυλίδεω: τετόρων ἀπὸ τῶνδε γένοντο
φῦλα γυναικείων: ἡ μὲν κυνός, ἡ δὲ μελίσσης,
ἡ δὲ συὸς βλοσυρῆς, ἡ δ᾽ ἵππου χαιτηέσσης:
εὔφορος ἥδε, ταχεῖα, περίδρομος, εἶδος ἀρίστη:
5ἡ δὲ συὸς βλοσυρῆς οὔτ᾽ ἂρ κακὴ οὐδὲ μὲν ἐσθλή:
ἡ δὲ κυνὸς χαλεπή τε καὶ ἄγριος: ἡ δὲ μελίσσης
οἰκονόμος τ᾽ ἀγαθὴ καὶ ἐπίσταται ἐργάζεσθαι:
ἧς εὔχευ, φίλ᾽ ἑταῖρε, λαχεῖν γάμον ἱμερόεντα.CURFRAG.tlg-1604.3
“ὅτι οὐκ ἀεὶ τοῖς εὐγενέσι καὶ χρηστοῖς τῶν πατέρων ἔοικε τὰ τέκνα: φωκυλίδου:
” Stob. Fl. 87.2καὶ τόδε Φωκυλίδεω: τί πλέον γένος εὐγενὲς εἶναι
οἷς οὔτ᾽ ἐν μύθοις ἕπεται χάρις οὔτ᾽ ἐνὶ βουλῇ;CURFRAG.tlg-1604.4
“οὕτως, ἔφην, καὶ τῆς τοῦ φωκυλίδου ποιήσεως ἔξεστί σοι λαβεῖν δεῖγμα ἐν βραχεῖ. καὶ γάρ ἐστιν οὐ τῶν μακράν τινα καὶ συνεχῆ ποίησιν εἰρόντων, ὥσπερ ὁ ὑμέτερος μίαν ἑξῆς διέξεισι μάχην ἐν πλείοσιν ἢ πεντακισχιλίοις ἔπεσιν, ἀλλὰ κατἁ δύο καὶ τρία ἔπη αὐτῷ καὶ ἀρχὴν ἡ ποίησις καὶ πέρας λαμβάνει, ὥστε καὶ προστίθησι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καθ᾽ ἕκαστον διανόημα, ἅτε σπουδαῖον καὶ πολλοῦ ἄξιον ἡγούμενος, οὐχ ὥσπερ Ὅμηρος οὐδαμοῦ τῆς ποιήσεως ὠνόμασεν αὑτόν: ἢ οὐ δοκεῖ σοι εἰκότως προσθεῖναι ‘Φωκυλίδης’ τῇ τοιαύτῃ γνώμῃ καὶ ἀποφάσει;
” Dio. Chrys. 36. 11καὶ τόδε Φωκυλίδεω: πόλις ἐν σκοπέλῳ κατὰ κόσμον
οἰκεῦσα σμικρὴ κρέσσων Νίνου ἀφραινούσης.CURFRAG.tlg-1604.5
“γογγυσμὸς καὶ γογγύζειν: ταῦτα ἀδόκιμα μὲν οὐκ ἔστιν, ἰακὰ δέ: φωκυλίδην γὰρ οἶδα κεχρημένον αὐτῷ τὸν Μιλήσιον, ἄνδρα παλαιὸν σφόδρα:
” Phryn. 358καὶ τόδε Φωκυλίδεω: χρή τοι τὸν ἑταῖρον ἑταίρῳ
φροντίζειν ἅσσ᾽ ἂν περιγογγύζωσι πολῖται.CURFRAG.tlg-1604.6
“π. γεωργίας ὅτι ἀγαθόν:
” Stob. Fl. 56.6Χρηΐζων πλούτου μελέτην ἔχε πίονος ἀγροῦ:
ἀγρὸν γάρ τε λέγουσιν Ἀμαλθείης κέρας εἶναι.CURFRAG.tlg-1604.7
“ἐκ τῶν φωκυ ίδου:
” Orion Anth. i.22νυκτὸς βουλεύειν, νυκτός δέ τοι ὀξυτέρη φρὴν
ἀνδράσιν: ἡσυχίη δ᾽ ἀρετὴν διζημένῳ ἐσθλή.CURFRAG.tlg-1604.8
“π. τοῦ δοκεῖν καὶ τοῦ εἶναι, καὶ ὅτι οὐ τῷ λόγῳ χρὴ κρίνειν τὸν ἄνθρωπον ἀλλὰ τῷ τρόπῳ: ἐκτὸς γὰρ ἔργου πᾶς λόγος περιττός: φωκυλίδου:
” Stob. Fl. App. p. 157 Mπολλοί τοι δοκέουσι σαόφρονες ἔμμεναι ἄνδρες,
σὺν κόσμῳ στείχοντες ἐλαφρόνοοί περ ἐόντες.CURFRAG.tlg-1604.9
“τὸ γοῦν φιλοσοφεῖν βέλτιον τοῦ χρηματίζεσθαι, ἀλλ᾽ οὐχ αἱρετώτερον τῷ ἐνδεεῖ τῶν ἀναγκαίων.
” Arist. Top. 3. 118a. 10 “ ... κατὰ γὰρ τὸν φωκυλίδην:” Sch. ad Arist. Top. 3. 118a. 10. p. 275 Bekδίζησθαι βιοτήν, ἀρετὴν δ᾽ ὅταν ᾖ βίος ἤδη.
CURFRAG.tlg-1604.10
“ὁ δὲ φωκυλίδης ἔφη:
” Ath. 10.428bχρὴ δ᾽ ἐν συμποσίῳ κυλίκων περινισομενάων
ἡδέα κωτίλλοντα καθήμενον οἰνοποτάζειν.CURFRAG.tlg-1604.11
“π. τῶν μέσων: καὶ σῴζονται δ᾽ ἐν ταῖς πόλεσιν οὗτοι μάλιστα τῶν πολιτῶν. οὔτε γὰρ αὐτοὶ τῶν ἀλλοτρίων ὥσπερ οἱ πένητες ἐπιθυμοῦσιν, οὔτε τῆς τούτων ἕτεροι καθάπερ τῆς τῶν πλουσίων οἱ πένητες ἐπιθυμοῦσιν: καὶ διὰ τὸ μήτ᾽ ἐπιβουλεύεσθαι μήτ᾽ ἐπιβουλεύειν ἀκινδύνως διάγουσιν. διὰ τοῦτο καλῶς ηὔξατο Φωκυλίδης:
” Arist. Pol. 1295b. 28πολλὰ μέσοισιν ἄριστα: μέσος θέλω ἐν πόλει εἶναι.
CURFRAG.tlg-1604.12
“κινδυνεύει καὶ φωκυλίδης ὁ ποιητὴς καλῶς παραινεῖν λέγων:
” Plut. Puer. Educ. 5χρὴ παῖδ᾽ ἔτ᾽ ἐόντα
καλὰ διδασκέμεν ἔργα.CURFRAG.tlg-1604.13
“ ... ὑπομένωμεν τοὺς τῶν εὐφυῶν δοκούντων γέλωτας ... οὐ γὰρ μόνον, ὥς φησι φωκυλίδης:
ἀλλὰ γελασθῆναι δεῖ πολλὰ καὶ ἀδοξῆσαι ... ”πολλὰ πλανηθῆναι διζήμενον ἔμμεναι ἐσθλόν:
CURFRAG.tlg-1604.14Plut. Rat. Aud. 18
“ἔτι πρὸς τοῖσδε φωκυλίδης τοὺς ἀγγέλους δαίμονας καλῶν, τοὺς μὲν εἶναι ἀγαθοὺς αὐτῶν τοὺς δὲ φαύλους ... παρίστησιν:
” Clem. Al. Str. 5. 725ἀλλ᾽ ἄρα δαίμονές εἰσιν ἐπ᾽ ἀνδράσιν ἄλλοτε ἄλλοι,
οἱ μὲν ἐπερχομένου κακοῦ ἀνέρας ἐκλύσασθαι ...CURFRAG.tlg-1604.15
“καὶ διὰ τοῦτο πολλάκις κρατίστη τῶν ἀρετῶν εἶναι δοκεῖ ἡ δικαιοσύνη ... καὶ παροιμιαζόμενοί φάμεν:
” Arist. Eth. Nic. 1129 b 27 “τοῦτο Θεόγνιδος: εἴρηται δὲ οὕτως: （Theogn. 145-7）: χώραν μέντοι παροιμίας ἐπέχει: καὶ μέμνηται αὐτῆς ὡς παροιμίας Θεόφραστος ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ Ἠθῶν, ἐν δὲ τῷ πρώτῶ τῶν Ἠθικῶν ὡς Φωκυλίδου αὐτῇς μέμνηται: καὶ ἴσως καὶ Φωκυλίδης αὐτῇ ἐχρήσατο: ἢ καὶ ὁμοίως ἀμφότεροι χρῶνται Φωκυλίδης καὶ Θέογνις τούτῳ:” Sch. ad Arist. Eth. Nic. 1129 b 27. p. 210 Heyl.ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ᾽ ἀρετὴ 'νί.
CURFRAG.tlg-1604.16
