ἐλεγείων
“καὶ ὁ Δημόκριτος ‘ἀλλ᾽ ἵνα κἄγω’ φησίν ‘μνημονεύσω τῶν τοῦ Χαλκοῦ ποιητοῦ καὶ ῥήτορος Διονυσίου -- Χαλκοῦς δὲ προσηγορεύθη διὰ τὸ συμβουλεῦσαι Ἀθηναίοις χαλκῷ νομίσματι χρήσασθαι, καὶ τὸν λόγον τοῦτον ἀνέγραψε Καλλίμαχος ἐν τῇ τῶν Ῥητορικῶν Ἀναγραφῇ -- λέξω τι καὶ αὐτὸς ἐκ τῶν Ἐλεγείων: σὺ δὲ, ὦ Θεόδωρε’ （τοῦτο γάρ σου τὸ κύριον ὄνομα） ‘δέχου,’ κτλ.
” Ath. 15. 669 dὦ Θεόδωρε, δέχου τήνδε προπινομένην
τὴν ἀπ᾽ ἐμοῦ ποίησιν: ἐγὼ δ᾽ ἐπιδέξια πέμπω
σοὶ πρώτῳ χάρταις ἐγκεράσας Χάριτας.
καὶ σὺ λαβὼν τόδε δῶρον ἀοιδὰς ἀντιπρόπιθι,
συμπόσιον κοσμῶν καὶ τὸ σὸν εὖ θέμενος.CURFRAG.tlg-0246.1
“πρὸς ὃν ὁ Κύνουλκος ἀεὶ τῷ Σύρῳ ἀντικορυσσόμενος καὶ οὐδέποτε τῇς φιλονεικίας παυόμενος ἧς εἶχε πρὸς αὐτόν, ἐπεὶ θόρυβος κατεῖχεν τὸ συμπόσιον, ἔφη: ‘τίς οὗτος ὁ συρβηνέων χορός; καὶ αὐτὸς δὲ τούτων τῶν ἐπῶν μεμνημένος τινῶν ἐρῶ, ἵνα μὴ ὁ Οὐλπιανὸς βρενθύηται ὡς ἐκ τῶν ἀποθέτων τοῖς Ὁμηρίδαις ὁμοίως μόνος ἀνασπάσας τὰ κοττάβεια:
εἰς τὴν παροῦσαν ζήτησιν ἐπιτήδεια ὄντα.’ ” Ath. 15. 669 bἀγγελίας ἀγαθῆς δεῦρ᾽ ἴτε πευσόμενοι,
καὶ κυλίκων ἔριδας διαλύσατε καὶ κατάθεσθε
τὴν ξύνεσιν παρ᾽ ἐμοί, καὶ τάδε μανθάνετε:CURFRAG.tlg-0246.2
“μνημονεύει τῶν λατάγων καὶ τῶν κοττάβων καὶ ὁ Χαλκοῦς καλούμενος Διονύσιος ἐν τοῖς Ἐλεγείοις διὰ τούτων:
ἐπὶ τούτοις ὁ Οὐλπιανὸς ᾔτει πιεῖν μεγάλῃ κύλικι ἐπιλέγων ἐκ τῶν αὐτῶν Ἐλεγείων καὶ τόδε:Κότταβον ἐνθάδε σοι τρίτον ἑστάναι οἱ δυσέρωτες
ἡμεῖς προστίθεμεν γυμνασίῳ Βρομίου
κώρυκον: οἱ δὲ παρόντες ἐνείρετε χεῖρας ἅπαντες
ἐς σφαίρας κυλίκων: καὶ πρὶν ἐκεῖσε δικεῖν
ὄμμασι βηματίσαισθε τὸν ἀέρα τὸν κατὰ κλίνην,
εἰς ὅσον αἱ λάταγες χωρίον ἐκτατέαι.CURFRAG.tlg-0246.3”... ὕμνους οἰνοχοεῖν ἐπιδέξια σοί τε καὶ ἡμῖν
τόν τε σὸν ἀρχαῖον τηλεδαπόν τε φίλον
εἰρεσίῃ γλώσσης ἀποπέμψομεν εἰς μέγαν αἶνον
τοῦδ᾽ ἐπὶ συμποσίου: δεξιότης δὲ λόγου
Φαίακας Μουσῶν ἐρέτας ἐπὶ σέλματα πέμπει.CURFRAG.tlg-0246.4Ath. 15. 668 e
“‘ὁ Ποντιανὸς ἔφη πάντων τούτων εἶναι τῶν δεινῶν μητρόπολιν τὸν οἶνον, δι᾽ ὃν καὶ τὰς μέθας καὶ τὰς μανίας, ἔτι δὲ καὶ τὰς παροινίας γίγνεσθαι: οὗ τοὺς ἐκπαθῶς μεταλαμβάνοντας οὐ κακῶς ὁ Χαλκοῦς ἐπικαλούμενος Διονύσιος ἐν τοῖς Ἐλεγείοις κυλίκων ἐρέτας ἔφη:
’” Ath. 10. 443 cκαί τινες οἶνον ἄγοντες ἐν εἰρεσίῃ Διονύσου
συμποσίου ναῦται καὶ κυλίκων ἐρέται
... περὶ τοῦδε: τὸ γὰρ φίλον οὐκ ἀπόλωλε.CURFRAG.tlg-0246.5
“ταῦτα, φίλτατε Τιμόκρατες, κατὰ τὸν Πλάτωνα οὐ Σωκράτους νέου καὶ καλοῦ παίγνια, ἀλλὰ τῶν δειπνοσοφιστῶν σπουδάσματα. κατὰ γὰρ τὸν Χαλκοῦν Διονύσιον:
” Ath. 15 fin.... τί κάλλιον ἀρχομένοισιν
καὶ καταπαυομένοις ἢ τὸ ποθεινότατον;CURFRAG.tlg-0246.6
“ἔστι δὲ καὶ ἐν ταῖς συλλαβαῖς ἁμαρτία, ἐὰν μὴ ἡδείας ᾖ σημεῖα φωνῆς, οἷον Διονύσιος προσαγορεύει ὁ Χαλκοῦς ἐν τοῖς Ἐλεγείοις
τὴν ποίησιν, ὅτι ἄμφω φωναί: φαυλὴ δὲ ἡ μεταφορὰ †ταῖς ἀσήμοις φωναῖς.† ”CURFRAG.tlg-0246.7Arist. Rhet. 1405a 31
