ἐλεγείων
“σιωπῶντος οὖν τοῦ Οὐλπιανοῦ, ‘ἀλλ᾽ ἐγώ’ φησὶν ὁ Λεωνίδης ‘εἰπεῖν εἰμι δίκαιος πολλὰ ἤδη σιωπήσας: πολλοῖς δ ἀντιλέγειν κατὰ τὸν Πάριον Εὐηνὸν ἔθος,’ κτλ.
” Ath. 9 367 eπολλοῖς ἀντιλέγειν μὲν ἔθος περὶ παντὸς ὁμοίως,
ὀρθῶς δ᾽ ἀντιλέγειν, οὐκέτι τοῦτ᾽ ἐν ἔθει:
καὶ πρὸς μὲν τούτους ἀρκεῖ λόγος εἷς ὁ παλαιός:
‘ σοὶ μὲν ταῦτα δοκοῦντ᾽ ἔστω, ἐμοὶ δὲ τάδε. ’
τοὺς ξυνετοὺς δ᾽ ἄν τις πείσειε τάχιστα λέγων εὖ,
οἵπερ καὶ ῥᾴστης εἰσὶ διδασκαλίας.CURFRAG.tlg-0251.1
“Εὐήνου:
” Anth. Pal. 11. 49Βάκχου μέτρον ἄριστον ὃ μὴ πολὺ μηδ᾽ ἐλάχιστον:
ἔστι γὰρ ἢ λύπης αἴτιος ἢ μανίης.
χαίρει κιρνάμενος τρισὶ Νύμφαις τέτρατος αὐτός:
τῆμος καὶ θαλάμοις ἐστὶν ἑτοιμότατος:
εἰ δὲ πολὺς πνεύσειεν, ἀπέστραπται μὲν ἔρωτας,
βαπτίζει δ᾽ ὕπνῳ γείτονι τοῦ θανάτου.CURFRAG.tlg-0251.2
“π. τοῦ δοκεῖν καὶ τοῦ εἶναι: Εὐηνοῦ:
” Stob. Fl. App. 4. 10 Mἡγοῦμαι σοφίας εἶναι μέρος οὐκ ἐλάχιστον
ὀρθῶς γιγνῴσκειν οἷος ἕκαστος ἀνήρ.CURFRAG.tlg-0251.3
“π. τόλμης: Εὐήνου:
” Stob. Fl. 51. 17πρὸς σοφίᾳ μὲν ἔχειν τόλμαν μάλα σύμφορόν ἐστιν,
χωρὶς δὲ βλαβερὴ καὶ κακότητα φέρει.CURFRAG.tlg-0251.4
“π. ὀργῆς: Εὐήνου:
” Stob. Fl. 20. 2πολλάκις ἀνθρώπων ὀργὴ νόον ἐξεκάλυψεν
κρυπτόμενον, μανίας πουλὺ χερειότερον.CURFRAG.tlg-0251.5
“οὐκ ἐπεῖδε τὴν Σαλαμῖνα Νεοκλῆς τὴν Θεμιστοκλέους οὐδὲ τὸν Εὐρυμέδοντα Μιλτιάδης τὸν Κίμωνος οὐδ 'ἤκουσε Περικλέους Ξάνθιππος δημηγοροῦντος οὐδ᾽ Ἀρίστων Πλάτωνος φιλοσοφοῦντος, οὐδ᾽ Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέους νίκας οἱ πατέρες ἔγνωσαν: ψελλιζόντων καὶ συλλαβιζόντων ἠκροῶντο καὶ κώμους καὶ πότους καὶ ἔρωτας αὐτῶν οἷ α νέοι ἄνθρωποι πλημμελούντων ἐπεῖδον: ὥστ᾽ ἐπαινεῖσθαι καὶ μνημονεύεσθαι τοῦ Εὐήνου τοῦτο μόνον, ὡς ἐπέγραψεν:
ἀλλ᾽ ὅμως οὐ παύονται παῖδας τρέφοντες, μάλιστα δ᾽ οἱ παίδων ἥκιστα δεόμενοι. ”ἢ δέος λύπη παῖς πατρὶ πάντα χρόνον.
CURFRAG.tlg-0251.6Plut. Am. Prol. 4
“ἀδικίας δέ ἐστιν εἴδη τρία: ἀσέβεια, πλεονεξία, ὕβρις ... ὕβρις δέ, καθ᾽ ἢν τὰς ἡδονὰς αὑτοῖς παρασκευάζουσιν εἰς ὄνειδος ἄγοντες ἑτέρους: ὅθεν καὶ Εὔηνος περὶ αὐτῆς λέγει:
” Arist. VV 1251a (= *stob. *fl. i. 18)... ὕβρις,
ἥτις κερδαίνουσ᾽ οὐδὲν ὅμως ἀδικεῖ.CURFRAG.tlg-0251.7
“τὸ γὰρ βίαιον ἀναγκαῖον λέγεται, διὸ καὶ λυπηρόν, ὥσπερ καὶ Εὔηνός φησι:
” Arist. Met. 1015a. 28πᾶν γὰρ ἀναγκαῖον πρᾶγμ᾽ ἀνιαρὸν ἔφυ.
CURFRAG.tlg-0251.8