Ἔπων
“ὅτι χρήστας ὁ Ἀριστοφάνης τοὺς δανειστὰς λέγει: ... φωκυλίδης ἐν μὲν τοῖς αὑτοῦ ποιήμασι κατὰ τὴν συνήθειαν τοὺς χρεωφειλέτας χρήστας καλεῖ, λέγων οὕτως:
” Sch. Ar. Nub. 240καὶ τόδε φωκυλίδεω: χρήστης κακοῦ ἔμμεναι ἀνδρὸς
φεύγειν, μή σέ γ᾽ ἀνιήσῃ παρὰ καιρὸν ἀπαιτέων.CURFRAG.tlg-1604.2
“ψόγος γυναικῶν, ἔτι καὶ περὶ γάμου: φωκυλίδου:
” Stob. Fl. 73. 60καὶ τόδε Φωκυλίδεω: τετόρων ἀπὸ τῶνδε γένοντο
φῦλα γυναικείων: ἡ μὲν κυνός, ἡ δὲ μελίσσης,
ἡ δὲ συὸς βλοσυρῆς, ἡ δ᾽ ἵππου χαιτηέσσης:
εὔφορος ἥδε, ταχεῖα, περίδρομος, εἶδος ἀρίστη:
5ἡ δὲ συὸς βλοσυρῆς οὔτ᾽ ἂρ κακὴ οὐδὲ μὲν ἐσθλή:
ἡ δὲ κυνὸς χαλεπή τε καὶ ἄγριος: ἡ δὲ μελίσσης
οἰκονόμος τ᾽ ἀγαθὴ καὶ ἐπίσταται ἐργάζεσθαι:
ἧς εὔχευ, φίλ᾽ ἑταῖρε, λαχεῖν γάμον ἱμερόεντα.CURFRAG.tlg-1604.3
“ὅτι οὐκ ἀεὶ τοῖς εὐγενέσι καὶ χρηστοῖς τῶν πατέρων ἔοικε τὰ τέκνα: φωκυλίδου:
” Stob. Fl. 87.2καὶ τόδε Φωκυλίδεω: τί πλέον γένος εὐγενὲς εἶναι
οἷς οὔτ᾽ ἐν μύθοις ἕπεται χάρις οὔτ᾽ ἐνὶ βουλῇ;CURFRAG.tlg-1604.4
“οὕτως, ἔφην, καὶ τῆς τοῦ φωκυλίδου ποιήσεως ἔξεστί σοι λαβεῖν δεῖγμα ἐν βραχεῖ. καὶ γάρ ἐστιν οὐ τῶν μακράν τινα καὶ συνεχῆ ποίησιν εἰρόντων, ὥσπερ ὁ ὑμέτερος μίαν ἑξῆς διέξεισι μάχην ἐν πλείοσιν ἢ πεντακισχιλίοις ἔπεσιν, ἀλλὰ κατἁ δύο καὶ τρία ἔπη αὐτῷ καὶ ἀρχὴν ἡ ποίησις καὶ πέρας λαμβάνει, ὥστε καὶ προστίθησι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καθ᾽ ἕκαστον διανόημα, ἅτε σπουδαῖον καὶ πολλοῦ ἄξιον ἡγούμενος, οὐχ ὥσπερ Ὅμηρος οὐδαμοῦ τῆς ποιήσεως ὠνόμασεν αὑτόν: ἢ οὐ δοκεῖ σοι εἰκότως προσθεῖναι ‘Φωκυλίδης’ τῇ τοιαύτῃ γνώμῃ καὶ ἀποφάσει;
” Dio. Chrys. 36. 11καὶ τόδε Φωκυλίδεω: πόλις ἐν σκοπέλῳ κατὰ κόσμον
οἰκεῦσα σμικρὴ κρέσσων Νίνου ἀφραινούσης.CURFRAG.tlg-1604.5
“γογγυσμὸς καὶ γογγύζειν: ταῦτα ἀδόκιμα μὲν οὐκ ἔστιν, ἰακὰ δέ: φωκυλίδην γὰρ οἶδα κεχρημένον αὐτῷ τὸν Μιλήσιον, ἄνδρα παλαιὸν σφόδρα:
” Phryn. 358καὶ τόδε Φωκυλίδεω: χρή τοι τὸν ἑταῖρον ἑταίρῳ
φροντίζειν ἅσσ᾽ ἂν περιγογγύζωσι πολῖται.CURFRAG.tlg-1604.6
“π. γεωργίας ὅτι ἀγαθόν:
” Stob. Fl. 56.6Χρηΐζων πλούτου μελέτην ἔχε πίονος ἀγροῦ:
ἀγρὸν γάρ τε λέγουσιν Ἀμαλθείης κέρας εἶναι.CURFRAG.tlg-1604.7
“ἐκ τῶν φωκυ ίδου:
” Orion Anth. i.22νυκτὸς βουλεύειν, νυκτός δέ τοι ὀξυτέρη φρὴν
ἀνδράσιν: ἡσυχίη δ᾽ ἀρετὴν διζημένῳ ἐσθλή.CURFRAG.tlg-1604.8
“π. τοῦ δοκεῖν καὶ τοῦ εἶναι, καὶ ὅτι οὐ τῷ λόγῳ χρὴ κρίνειν τὸν ἄνθρωπον ἀλλὰ τῷ τρόπῳ: ἐκτὸς γὰρ ἔργου πᾶς λόγος περιττός: φωκυλίδου:
” Stob. Fl. App. p. 157 Mπολλοί τοι δοκέουσι σαόφρονες ἔμμεναι ἄνδρες,
σὺν κόσμῳ στείχοντες ἐλαφρόνοοί περ ἐόντες.CURFRAG.tlg-1604.9
“τὸ γοῦν φιλοσοφεῖν βέλτιον τοῦ χρηματίζεσθαι, ἀλλ᾽ οὐχ αἱρετώτερον τῷ ἐνδεεῖ τῶν ἀναγκαίων.
” Arist. Top. 3. 118a. 10 “ ... κατὰ γὰρ τὸν φωκυλίδην:” Sch. ad Arist. Top. 3. 118a. 10. p. 275 Bekδίζησθαι βιοτήν, ἀρετὴν δ᾽ ὅταν ᾖ βίος ἤδη.
CURFRAG.tlg-1604.10
“ὁ δὲ φωκυλίδης ἔφη:
” Ath. 10.428bχρὴ δ᾽ ἐν συμποσίῳ κυλίκων περινισομενάων
ἡδέα κωτίλλοντα καθήμενον οἰνοποτάζειν.CURFRAG.tlg-1604.11
“π. τῶν μέσων: καὶ σῴζονται δ᾽ ἐν ταῖς πόλεσιν οὗτοι μάλιστα τῶν πολιτῶν. οὔτε γὰρ αὐτοὶ τῶν ἀλλοτρίων ὥσπερ οἱ πένητες ἐπιθυμοῦσιν, οὔτε τῆς τούτων ἕτεροι καθάπερ τῆς τῶν πλουσίων οἱ πένητες ἐπιθυμοῦσιν: καὶ διὰ τὸ μήτ᾽ ἐπιβουλεύεσθαι μήτ᾽ ἐπιβουλεύειν ἀκινδύνως διάγουσιν. διὰ τοῦτο καλῶς ηὔξατο Φωκυλίδης:
” Arist. Pol. 1295b. 28πολλὰ μέσοισιν ἄριστα: μέσος θέλω ἐν πόλει εἶναι.
CURFRAG.tlg-1604.12
“κινδυνεύει καὶ φωκυλίδης ὁ ποιητὴς καλῶς παραινεῖν λέγων:
” Plut. Puer. Educ. 5χρὴ παῖδ᾽ ἔτ᾽ ἐόντα
καλὰ διδασκέμεν ἔργα.CURFRAG.tlg-1604.13
“ ... ὑπομένωμεν τοὺς τῶν εὐφυῶν δοκούντων γέλωτας ... οὐ γὰρ μόνον, ὥς φησι φωκυλίδης:
ἀλλὰ γελασθῆναι δεῖ πολλὰ καὶ ἀδοξῆσαι ... ”πολλὰ πλανηθῆναι διζήμενον ἔμμεναι ἐσθλόν:
CURFRAG.tlg-1604.14Plut. Rat. Aud. 18
“ἔτι πρὸς τοῖσδε φωκυλίδης τοὺς ἀγγέλους δαίμονας καλῶν, τοὺς μὲν εἶναι ἀγαθοὺς αὐτῶν τοὺς δὲ φαύλους ... παρίστησιν:
” Clem. Al. Str. 5. 725ἀλλ᾽ ἄρα δαίμονές εἰσιν ἐπ᾽ ἀνδράσιν ἄλλοτε ἄλλοι,
οἱ μὲν ἐπερχομένου κακοῦ ἀνέρας ἐκλύσασθαι ...CURFRAG.tlg-1604.15
“καὶ διὰ τοῦτο πολλάκις κρατίστη τῶν ἀρετῶν εἶναι δοκεῖ ἡ δικαιοσύνη ... καὶ παροιμιαζόμενοί φάμεν:
” Arist. Eth. Nic. 1129 b 27 “τοῦτο Θεόγνιδος: εἴρηται δὲ οὕτως: （Theogn. 145-7）: χώραν μέντοι παροιμίας ἐπέχει: καὶ μέμνηται αὐτῆς ὡς παροιμίας Θεόφραστος ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ Ἠθῶν, ἐν δὲ τῷ πρώτῶ τῶν Ἠθικῶν ὡς Φωκυλίδου αὐτῇς μέμνηται: καὶ ἴσως καὶ Φωκυλίδης αὐτῇ ἐχρήσατο: ἢ καὶ ὁμοίως ἀμφότεροι χρῶνται Φωκυλίδης καὶ Θέογνις τούτῳ:” Sch. ad Arist. Eth. Nic. 1129 b 27. p. 210 Heyl.ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ᾽ ἀρετὴ 'νί.
CURFRAG.tlg-1604.16
