M. Tullius Cicero, For Sextus Roscius of Ameria
Albert Clark, Albert Curtis Clark, Ed.

35. [98] etiamne in tam perspicuis rebus argumentatio quaerenda aut coniectura capienda est¹? nonne vobis haec quae audistis cernere oculis videmini, iudices? non illum miserum, ignarum casus sui, redeuntem a cena videtis, non positas insidias, non impetum repentinum? non versatur ante oculos vobis in caede Glaucia? non adest iste T. Roscius? non suis manibus in curru conlocat Automedontem illum, sui sceleris acerbissimi nefariaeque victoriae nuntium? non orat ut eam noctem pervigilet, ut honoris sui causa laboret, ut Capitoni quam primum nuntiet? [99] quid erat quod Capitonem primum scire vellet²? nescio, nisi hoc video, Capitonem in his bonis esse socium; de tribus et decem fundis tris nobilissimos fundos eum video possidere. [100] audio praeterea non hanc suspicionem nunc primum in Capitonem conferri; multas esse infamis eius³ palmas, hanc primam esse tamen lemniscatam quae Roma ei⁴ deferatur; nullum modum esse hominis occidendi quo ille non aliquot occiderit, multos ferro, multos veneno. habeo etiam dicere quem contra morem maiorum minorem annis lx de ponte in Tiberim deiecerit. quae⁵, si prodierit atque adeo cum prodierit — scio enim proditurum esse — audiet. veniat modo, explicet suum volumen illud quod ei planum [101] facere possum Erucium conscripsisse; quod aiunt illum Sex. Roscio intentasse et minitatum⁶ esse se omnia illa pro testimonio esse dicturum. O praeclarum testem, iudices! o gravitatem dignam exspectatione! o vitam⁷ honestam atque eius modi ut libentibus animis ad eius⁸ testimonium vestrum ius iurandum accommodetis! profecto non tam perspicue nos istorum⁹ maleficia videremus, nisi ipsos caecos redderet cupiditas et avaritia et audacia.