τὴν χύτραν δ᾽ Ἀριστοφάνης ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις κακκάβην εἴρηκεν οὕτως
τὸ λεβήτιον, τἀκ τοῦ νίτρου πάλιν ὑστερεῖς;
καὶ τὴν κύβηλιν, τὴν ταγηνιστηρίαν:
κἀν Δαιταλεῦσι:
τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε. β. τοῦ διδασκάλου;
Ἀντιφάνης δ᾽ ἐν Φιλοθηβαίῳ:
κἄγειν ἐκεῖθεν κακκάβην.
πάντ᾽ ἔστιν ἡμῖν ἥ τε γὰρ συνώνυμος
τῆς ἔνδον οὔσης ἔγχελυς Βοιωτία
μιχθεῖσα κοίλοις ἐν βυθοῖσι κακκάβης