96. ξιφίας, τοῦτον Ἀριστοτέλης φησὶν ἔχειν τοῦ ῥύγχους τὸ μὲν ὑποκάτω μικρόν, τὸ δὲ καθύπερθεν ὀστῶδες μέγα, ἴσον τῷ ὅλῳ αὐτοῦ μεγέθει: τοῦτο δὲ καλεῖσθαι ξίφος: ὀδόντας δ᾽ οὐκ ἔχειν τὸν ἰχθύν. Ἀρχέστρατος δέ φησιν
ὅτι δεῖ γυναικὸς ἐπιφερούσης δακτύλους
ἁπαλοὺς ὑπ᾽ ἀκάνθης μηδὲ ἓν τούτους παθεῖν
ἀλλὰ λαβὲ ξιφίου τέμαχος Βυζάντιον ἐλθὼν
οὐραίου γ᾽ αὐτὸν τὸν σφόνδυλον. ἐστὶ δὲ κεδνὸς