αὐτῷ Διός γε τήνδε Σωτῆρος, θεῶνΝικόστρατος Πανδρόσῳ:
θνητοῖς ἁπάντων χρησιμωτάτου πολύ.
β. ὁ Ζεὺς ὁ σωτήρ, ἂν ἐγὼ διαρραγῶ,
οὐδὲν μ᾽ ὀνήσει. α. πῖθι θαρρῶν.
κἀγώ, φιλτάτη
μετανιπτρίδ᾽ αὐτῷ τῆς Ὑγιείας ἔγχεον.
β. λαβὲ τῆς Ὑγιείας δὴ σύ. α. φέρε, τύχάγαθῇ. τύχη τὰ θνητῶν πράγμαθ᾽, ἡ πρόνοια δὲ
τυφλόν τι κἀσύντακτόν ἐστιν, ὦ πάτερ.