[p. 98] Κρατῖνος ἐν Διονυσαλεξάνδρῳ :
κῆνοι δ᾽ ἄρα πάντες
καρχησία τ᾽ ἦχον
κἄλειβον ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἐσλὰ
τῷ γαμβρῷ.
Σοφοκλῆς Τυροῖ:
στολὴν δὲ δὴ τίν᾽ εἶχεν; τοῦτό μοι φράσον.
β. θύρσον, κροκωτόν, ποικίλον, καρχήσιον.
προσπτῆναι μέσην
τράπεζαν ἀμφὶ σῖτα καὶ καρχήσια,