παγκάλως δὲ καὶ ὁ Τίμων ἔφη:
εὖ εἰδὼς ὅτι θνητὸς ἔφυς σὸν θυμὸν ἄεξε,
τερπόμενος μύθοισι φαγόντι σοι οὔτις ὄνησις.
καὶ γὰρ ἐγὼ ῥάκος εἰμί, φαγὼν ὡς πλεῖστα καὶ
ἡσθείς.
ταῦτ᾽ ἔχω ὅσσ᾽ ἔμαθον καὶ ἐφρόντισα καὶ μετὰ
τούτων
ἔσθλ᾽ ἔπαθον τὰ δὲ λοιπὰ καὶ ἡδέα πάντα λέλειπται.
”
πάντων μὲν πρώτιστα κακῶν ἐπιθυμίη ἐστί.