Ἀριστοφῶν ‘ κάππαριν, βληχώ, θύμον, ἀσπάραγον, πίτταν, ῥάμνον, σφακόν, πήγανον.’ 63.
ἀσπάραγος ἠγλάιζεν, ὦχρος ἐξήνθηκέ τις. [p. 274]
καὶ πάλιν
κοχλίας. Φιλύλλιος:
οὔκ εἰμι τέττιξ οὐδὲ κοχλίας, ὦ γύναι.
Ἡσίοδος δὲ τὸν κοχλίαν φερέοικον καλεῖ. καὶ Ἀναξίλας δέ: ’’
μαινίδες ... , σκόμβροι, κοχλίαι, κορακῖνοι.