ἕνα πρὸς δύο ῥητῶς κιρνάναι κελεύων. 36. ὁ δ᾽ Ἀνακρέων ἔτι ζωρότερον ἐν οἷς φησι:
πίνωμεν: τί τὰ λύχν᾽ ὀμμένομεν; δάκτυλος ἁμέρα.
κὰδ δ᾽ ἄειρε κυλίχναις μεγάλαις, ἄιτα,
ποικίλαις: οἶνον γὰρ Σεμέλας καὶ Διὸς υἱὸς λαθικαδέα
ἀνθρώποισιν ἔδωκ᾽. ἔγχεε κέρναις ἕνα καὶ δύο
πλέαις κὰκ κεφαλᾶς: ἁ δ᾽ ἁτέρα τὰν ἁτέραν κύλιξ
ὠθήτω,
Φιλέταιρος δ᾽ ἐν Τηρεῖ δύο ὕδατος πρὸς τρεῖς ἀκράτου, λέγει δὲ οὕτως:
καθαρῇ δ᾽ ἐν κελέβῃ πέντε τε καὶ τρῖς ἀναχείσθω.
”
πεπωκέναι δοκεῖ τὸν κατὰ δύο
καὶ τρεῖς ἀκράτου.