πεποίηται δὲ τῆς πτισάνης τοὔνομα ἀπὸ τοῦ πτίσσειν καὶ ἀνεῖν. καὶ ἐπὶ τοῦ κοχλίου: φέρεται δὲ τοῦτο καὶ ἐν τοῖς Τεύκρου Ὁρισμοῖς:
κριθῆς ἀφλοίου χυλὸν ὀργάσας πίε.
Ἀντιφάνης δ᾽ ἐν Αὑτοῦ ἐρῶντί φησι: ”
ζῷον ἄπουν ἀνάκανθον ἀνόστεον ὀστρακόνωτον
ὄμματά τ᾽ ἐκκύπτοντα προμήκεα κεἰσκύπτοντα.