” πιόντος οὖν αὐτοῦ πάλιν ἐζήτει ὁ Οὐλπιανός: “ ποῦ κεῖται ὁ κνισολοιχὸς καὶ τίνα ἐστὶ τὰ τοῦ Ἀσίου ἔπη τὰ περὶ τοῦ κνισοκόλακος;” “τὰ μὲν οὖν τοῦ Ἀσίου,” ἔφη ὁ Μυρτίλος, “ἔπη ταῦτ᾽ ἐστί:
ζώνη Πιερίην γῆν ἐπιεσσαμένη:
ἔν τις ἐμοὶ καὶ τῆς χεέτω μέρος, οὐ γὰρ ἔοικε
θερμὴν βαστάζειν ἀνδρὶ φίλῳ πρόποσιν.
”
χωλός, στιγματίης, πολυγήραος, ἶσος ἀλήτῃ
ἦλθεν κνισοκόλαξ εὖτε Μέλης ἐγάμει,
ἄκλητος, ζωμοῦ κεχρημένος: ἐν δὲ μέσοισιν