δοκεῖ δέ μοι οὗτος, ἄνδρες φίλοι, ὁ καλὸς γάστρις οὐκ ἂν ὠκνηκέναι εἰπεῖν καὶ τὰ ἐξ Ὀμφάλης Ἴωνος τοῦ τραγῳδιοποιοῦ:
τὸν Ὀλύμπιον καὶ τὴν Ἀθηνᾶν, οὐχ ὅτι
ἐν τοῖς γάμοισιν, ἄνδρες, εὐωχήσομαι,
ἀλλ᾽ ὅτι διαρραγήσομ᾽ ἂν θεὸς θέλῃ;
τούτου δέ μοι γένοιτο τοῦ θανάτου τυχεῖν.
74. Ἱππίας δ᾽
ἐνιαυσίαν γὰρ δεῖ με τὴν ἑορτὴν ἄγειν.
περὶ τῆς πατρίδος ἱστοριῶν διηγούμενος ὡς ἡ Κνωποῦ
ὁ Ἐρυθραῖος ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν