καὶ μετ᾽ ὀλίγα:
Θεόφιλος ἡμῖν, ὦ Στράτων, ὡς ἐς καλὸν [p. 94]
τὸν υἱὸν εὐτυχοῦντα καὶ σεσωσμένον
πρῶτος λέγω σοι τόν τε χρυσοῦν κάνθαρον. στρ.
ποῖον; τὸ πλοῖον; α. οὐδὲν οἶσθας, ἄθλιε.
Πολέμων δ᾽ ἐν τοῖς πρὸς Ἀντίγονον περὶ Ζωγράφων φησὶν ‘Ἀθήνησιν ἐν τῷ τοῦ Πειρίθου γάμῳ ’
στρ. τὴν ναῦν σεσῶσθαί μοι λέγεις; α. ἔγωγε μὴν
τὴν ναῦν ἐκείνην ἣν ἐπόησε Καλλικλῆς
ὁ Καλύμνιος,3 Εὐφράνωρ δ᾽ ἐκυβέρνα Θούριος.